ου [ᾰ]
      1 (ὁ et ἡ) chameau, chamelle, HDT. 3, 105 ; ESCHL. Suppl. 285 ; AR. Av. 1559 ; κ. δρομάς, PLUT. Alex. 31, dromadaire ;
      2 (ἡ) troupe de chameaux dans une armée, HDT. 1, 80.

Étym. emprunt sémitique, cf. hébr. gāmāl, γάμμα.

ὁ and ἡ (as in Ar. Av. 1563), camel, Camelus bactrianus and C. dromedarius (cf. Arist. HA 499a13), A. Supp. 285, etc. ; τοὺς ἔρσενας τῶν κ. Hdt. 3.105; κ. ἀμνός a camel-lamb, i.e. young camel, Ar. Av. 1559 (lyr.); κ. δρομάς Plu. Alex. 31; prov., κάμηλον καταπίνειν Ev. Matt. 23.24; cf. κάμιλος. ἡ κ.
camelry, Hdt. 1.80. (Semitic word, cf. Hebr. gāmāl.)

ὁ, u. häufiger ἡ, das Kamel ; καμήλοις ἀστραβιζούσαις Aesch. Suppl. 282 ; Ar. Av. 1559 ; Her. 1.80 ; τοὺς ἔρσενας τῶν καμήλων 3.105 ; Folgde : δρομάς Plut. Alex. 31. – Ἡ κάμηλος wird wie ἡ ἵππος kollecliv gebraucht, die sämmtlichen im Heereszuge befindlichen Kamele, Her. 1.80. – Vgl. κάμιλος.

κάμηλος, -ου, ὁ, ἡ
[in LXX for גָּמַל ;]
camel: Mat.3:4, Mrk.1:6; in proverbs, Mat.19:24 23:24, Mrk.10:25, Luk.18:25 (on the seel. κάμιλος, see WH, Notes, 151).†
κάμιλος, see: κάμηλος, and cf. Thayer; LS, s.v
(AS)