οῦ (ὁ) :
      1 couronnement ou revêtement d’un mur, faîte, comble, OD. 17, 267 ; SOPH. fr. 451 ; EUR. Hel. 430 ; ARSTT. Phys. 7, 3, 6 ; fig. faîte, comble, couronnement : ἀθλίων κακῶν, EUR. Tr. 489, comble des maux ; en parl. de la dialectique, qui est comme le couronnement de toutes les sciences, PLAT. Rsp. 534 e ;
      2 p. suite, mur de clôture, mur d’appui, EUR. Ion 1321 ; AR. Th. 58 ; PLUT. M. 85 f ; PAUS. 1, 42, 8 ; p. anal. ὀδόντων θριγκοί, HPC. Ep. 535, 32, les dents qui forment comme des barrières.

ὁ, topmost course of stones in a wall, cornice, coping, mostly in pl., Od. 17.267, S. Fr. 506, Arist. Ph. 246a18, IG 7.3073.68 (Lebad.); of the row of slabs behind the frieze, SIG 244ii61 (Delph., iv BC); δῶμα περιφερὲς θριγκοῖς E. Hel. 430; sg., Id. IT 47.
frieze, θ. κυάνοιο Od. 7.87; χρυσοῦς D.S. 18.26. metaph, coping-stone, last finish, θ. ἀθλίων κακῶν E. Tr. 489; δοκεῖ ὥσπερ θ. τοῖς μαθήμασιν ἡ διαλεκτικὴ… ἐπάνω κεῖσθαι Pl. R. 534e.
wall, fence of any sort, E. Ion 1321, Ar. Th. 58 (anap.), Paus. 1.42.7, Plu. 2.85f.
row, ὀδόντων Hp. Ep. 23. — Later forms are θριγγός v.l. in Plu. l.c. ; θριγχός v.l. in Dsc. 4.85; τριγχός, Sch. Il. 11.774, Eust. 1570.17, SIG 1231.6 (Nicomedia, iii/iv AD).

ὁ, nach VLL ἡ στεφάνη τῶν τοίχων ; neben τοῖχος Od. 17.266, ἐπήσκηται δέ οἱ αὐλὴ τοίχῳ καὶ θριγκοῖσι, Schol. περιβόλοις ; nach Eur. Or. 1585 = γεῖσον, die überstehende Mauerzinne ; nach Hesych. ruht auf ihr das Dach ; so wohl auch Od. 7.87 zu nehmen, wenn der Vers nicht eingeschoben, s. Nitzsch ; λάϊνοι θριγκοὶ δόμων Eur. El. 1151, wie ναῶν χρυσήρεις θρ. I.T. 129 ; dah. vom Einsturze des Hauses θριγκὸν εἰσιδεῖν δόμων πιτνόντα, 47 ; Arist. phys. 7.3. – Uebh. Umfriedigung, Zaun, Eur. Ion 1321, Ar. Th. 58 u. bes. Plut. u. a.Sp., wie Paus. 1.42.8.
Uebertr., ἆρ' οὖν δοκεῖ σοι ὥσπερ θρ. τοῖς μαθήμασιν ἡ διαλεκτικὴ ἐπάνω κεῖσθαι, gleichsam Schlußstein, Gipfel, Plat. Rep. VII.534e ; vgl. Eur. Troad. 489 τὸ λοίσθιον δὲ θρ. ἀθλίων κακῶν, δούλη γραῦς Ἑλλάδ' εἰσαφίξομαι.