ος, ον :
      1 act. qui nourrit, ESCHL. Ch. 545 ; subst. τὰ θρεπτήρια, nourriture, SOPH. O.C. 1263 ; prix de la nourriture, càd. salaire d’une nourrice, HH. Cer. 168, 223 ; ou secours que donnent des enfants à leurs parents âgés, HÉS. O. 186 ; EL. V.H. 2, 7 ; ANTH. 1, 7 ;
      2 que l’on offre pour prix de soins nourriciers, ESCHL. Ch. 6.

Étym. τρέφω.

ον, feeding, nourishing, μαστός A. Ch. 545. πλόκαμος Ἰνάχῳ θ. hair dedicated as a thank-offering to Inachus, ib. 6. Subst. θρεπτήριον, τό, = θρεπτάριον, PLond. 5.1708.248 (vi AD). pl., θρεπτήρια, τά, reward for rearing, made to nurses by parents, h.Cer. 168, 223; also, return made by children for their rearing (Att. τροφεῖα), Hes. Op. 188, Ael. VH 2.7.
nourishment, τὰ… νηδύος θ. S. OC 1263.

1) ernährend, μασθός Aesch. Ch. 538 ; τὰ θρεπτήρια,
   a) Nahrungsmittel, νηδύος Soph. O.C. 1265,
   b) Lohn für die Ernährung, Ammenlohn, ἀπὸ θρεπτήρια δοίη H.h. Cer. 168, 223, auch der Lohn, den die Kinder den Eltern erstatten, Hes. O. 186, s. τροφεῖον.
2) ernährt, πλόκαμος Ἰνάχῳ θρ., die man für den In. hat wachsen lassen, Aesch. Ch. 6.