ης, ες :
   I de la nature des bêtes sauvages, sauvage :
      1 en parl. de bêtes, ARSTT. P.A. 3, 25 ; τὸ θ. nature sauvage ou bestiale, ARSTT. H.A. 8, 28, 14 ;
      2 en parl. de pers. ARSTT. Pol. 8, 4, 1, etc. ; τὸ θ. nature animale, EUR. Ion 666, ou brutalité, PLAT. Crat. 394 e ; cf. ARSTT. Nic. 7, 1, 2 ;
en parl. de choses : δίαιτα, HPC. V. med. 9 ; βίοτος, EUR. Suppl. 202 ; ἡδονή, PLAT. Rsp. 591 c, régime, genre de vie, plaisir bestial ou sauvage ; particul. t. de méd. malfaisant, malin (ulcère) DIOSC. 2, 131 ; PLUT. M. 165 e ;
   II rempli de bêtes sauvages (montagnes, HDT. 1, 110 ; pays, HDT. 4, 174, 181) ; particul. rempli de poissons dangereux, HDT. 6, 44.

• Cp. -έστερος, ARSTT. H.A. 2, 8 ; Rhet. 1, 14.

Étym. θηρίον, -ωδης.

ες, full of wild beasts, infested by them, of countries, ἡ θ. Λιβύη Hdt. 4.181; ὄρεα θηριωδέστατα Id. 1.110; ἐν τῇ θ. [χώρῃ] Id. 4.174, cf. 2.32; θηριωδεστάτης ἐούσης τῆς θαλάσσης ταύτης full of ravenous fishes, Id. 6.44. of beasts, savage, Arist. PA 663a13; ἐπὶ τὸ θηριωδέστερον Id. HA 502b4; τὸ θ., of a colt, E. Tr. 671. of men and manners, brutal, δίαιτα Hp. VM 3; [βίοτος] E. Supp. 202, cf. SIG 704 E 11 (Delph., ii BC); ἡδονή Pl. R. 591c; βρίμωσις Phld. Ir. p. 58W. ; κατάστασις OGI 424.3 (Palestine, i AD); ὁ θ. ἐν τοῖς ἀνθρώποις σπάνιος Arist. EN 1145a30; οἱ Λάκωνες… θηριώδεις ἀπεργάζονται [τοὺς παῖδας] Id. Pol. 1338b12; ἡ θ. ἕξις Id. EN 1145a24; Comp. -έστερος, ἄνθρωπος Plb. 30.12.3; τὸ θ.
brutality, Pl. Cra. 394e, al. Adv. -ωδῶς, διακεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους Isoc. 11.25, cf. Plb. 15.20.3. ζῴδια θ., = θηριόμορφα, Ptol. Tetr. 200.
Medic., malignant, of ulcers, Phld. Ir. p. 44W., Dsc. 2.108, Plu. 2.165e, Aret. SA 2.8; also of intestinal worms, Hp. Epid. 6.1.11, 6.2.11.

ες, tierisch ;
   a) voll wilder Tiere, Λιβύη Her. 4.181, οὔρεα θηριωδέστατα 1.110, vom Meere 6.44, θῖνες Plut. Thes. 1.
   b) nach Art der Tiere, βίοτος Eur. Suppl. 202 ; τὸ θηριῶδες τῆς φύσεως Plat. Crat. 394e, öfter ; θηριῶδες καὶ κυνικὸν δοκεῖ εἶναι Xen. Cyr. 5.2.17 ; καὶ ἄγριον Luc. Pseudol. 31 ; vgl. Arist. Eth. 7.1. Bei den Aerzten, bösartig, von Geschwüren.
• Adv., θηριωδῶς ζῆν, διακεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους, Isocr. 3.6, 4.28.