ή, όν [ᾰ]
   I qui prend soin de, d’où :
      1 obligeant, serviable : τινος, XÉN. Ages. 8, 1 ; PLAT. Def. 412 e, pour qqn ;
      2 abs. serviteur empressé, courtisan, XÉN. Hell. 3, 1, 28 ; PLUT. Luc. 16 ;
      3 postér. adonné au service du culte religieux, PHIL. 1, 552 ; 2, 473 ;
   II qui concerne le soin qu’on prend de qqn ou de qqe ch. : ἡ θεραπευτική (s.-e. τέχνη) PLAT. Pol. 282 a, l’art de prendre soin (des vêtements, etc.) ;
   III qui a besoin de soins : ἕξις, ARSTT. Pol. 7, 16, 12, tempérament qui a besoin de soins.

• Cp. -ώτερος, XÉN. Hell. 3, 1, 28.

Étym. θεραπεύω.

ή, όν, inclined to serve, c. gen., τῶν φίλων X. Ages. 8.1; εὐσέβεια δύναμις θ. θεῶν Pl. Def. 412e; θεοῦ Ph. 1.202 (but τὸ θ. γένος, = θεραπευταί, Id. 2.473); inclined to court, τῶν δυνατῶν, τοῦ πλήθους, Plu. Lys. 2, Comp. Lyc. Num. 2; τὸ θ. τῆς ὁμιλίας Id. Lys. 4. abs., courteous, obsequious, in good and bad sense, X. HG 3.1.28 (Comp.), Plu. Luc. 16; θ. παρρησία Id. 2.74a. Adv. -κῶς Id. Art. 4; θ. ἔχειν τινός Ph. 1.186, cf. Str. 6.4.2.
inclined to take care of, careful of, λόγου dub.l. in Men. 402.15. esp. of medical treatment, ἕξις θ. a valetudinarian habit of body, Arist. Pol. 1335b7; ἡ θεραπευτική, = θεραπεία, Pl. Plt. 282a; also τὸ θεραπευτικόν therapeutics, Dsc. Ther. Praef. (but also τὸ περὶ παθῶν θ., title of a work on moral remedies by Chrysippus, Phld. Ir. p. 17 W.); περὶ θ. μεθόδου, title of work by Galen.

bedienend, wartend, pflegend ; ἡ θεραπευτική, die Wartung, Pflege, Plat. Polit. 275e. 282a ; bei den Aerzten die Behandlung des Kranken ; θ. ἕξις, der Pflege bedürftig, Arist. Pol. 7.16 ; – zum Bedienen, Gehorchen geneigt, πολὺ ἔτι εὐτακτότεροι καὶ θεραπευτικώτεροι ἔσονται Xen. Hell. 3.1.28 ; Ages. 8.1 ; θεῶν Plat. def. 412e ; τῶν δυνατῶν Plut. Mar. 2 u. öfter, bes. von gefügigen, höfischen Menschen.
• Adv., ergeben, unterwürfig, γράφειν Plut. Artax. 4.