GRC
θεομόριος
JSON
Bailly
θεο·μόριος, dor. θευ·μόριος, η, ον, assigné ou envoyé par les dieux, A.RH. 3, 676, 974 ; ἡ θεομορίη, CALL. Ep. 3, 1 ; ANTH. 7, 367, la destinée.
Étym. θ. μόρος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
α, ον, Ep. θευμόριος, collat. form of θεόμορος, θευμορίη νοῦσος, ἄτη, A.R. 3.676, 974.
II. θευμορίη, ἡ, destiny, Call. Epigr. 32.4, AP 7.367 (Antip.).
2. = θεοῦ μοῖρα, but also, priest΄s share of the sacrifice, Hsch. ; — hence θευμοριάζω, Id.
II. θευμορίη, ἡ, destiny, Call. Epigr. 32.4, AP 7.367 (Antip.).
2. = θεοῦ μοῖρα, but also, priest΄s share of the sacrifice, Hsch. ; — hence θευμοριάζω, Id.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
