GRC
θεμιστός
JSON
Bailly
ή, όν, c. θεμιτός, PD. fr. 204 ; ESCHL. Sept. 694.
➳ Dans les inscr. att. seul. θεμιτός.
Étym. vb. de θεμίζω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ή, όν, = θεμιτός, A. Th. 694 (lyr.). Adv. -τῶς cj. in Id. Ch. 645 (lyr.).
oracular, ὕμνοι Pi. Fr. 192; cf. θέμις III. 1.
oracular, ὕμνοι Pi. Fr. 192; cf. θέμις III. 1.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
eigtl. nach altem Brauch erlaubt, gesetzmäßig, durch Gesetz u. Sitte gestattet ; Pind. frg. 204 ; αἵματος οὐ θεμιστοῦ Aesch. Spt. 678 ; adv., Διὸς σέβας παρεκβάντες οὐ θεμιστῶς Ch. 635. Vgl. θεμιτός.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
