(f. θήξω, ao. ἔθηξα, pf. inus. ; pass. pf. τέθηγμαι) :
   I tr.
      1 aiguiser : ὀδόντα, IL. 11, 416, etc. ; φάσγανον, ESCHL. Ag. 1262 ; ξίφος, EUR. Or. 1036, ses défenses, son glaive, son épée ; fig. λόγοι τεθηγμένοι, ESCHL. Pr. 311, paroles aiguisées, càd. mordantes ;
      2 p. suite, exciter, acc. PD. O. 10, 23 ; ESCHL. Sept. 715 ; EUR. Or. 1625 ; τὰς ψυχὰς εἰς τὰ πολεμικά, XÉN. Cyr. 2, 1, 20, les âmes à la guerre ;
   II intr. s’aiguiser, s’exciter, fig. SOPH. fr. 761 ;

Moy. aiguiser pour soi : δόρυ, IL. 2, 382, le fer de sa lance.

➳ Dor. θάγω [ᾱ] SOPH. fr. 762, AR. Lys. 1256 ; part. ao. dor. θήξαις, PD. O. 11, 20.

Étym. R. indo-europ. *d^heh₂g-, aiguiser, affuter.

Dor. θάγω [α] Ar. Lys. 1256; fut. θήξω E. Cyc. 242; aor. ἔθηξα Pi. O. 10 (11).20, E. Or. [51]; — Med., aor. ἐθηξάμην (v. infr.); — Pass., pf. τέθηγμαι (v. infr.); — poet. Verb (used by X. and later, v. infr.), sharpen, whet, Hom. (only in Il.), θήγων λευκὸν ὀδόντα 11.416, cf. 13.475, Hes. Sc. 388; ὀδόντα Ar. Ra. 815 (hex.); γένυν E. Ph. 1380; θ. φάσγανον, ξίφος, μαχαίρας, A. Ag. 1262, E. Or. 1036, Cyc. 242; ξίφη Onos. 28; ὀϊστούς Jul. Or. 7.229a; — Med., δόρυ θηξάσθω let him whet his spear, Il. 2.382, cf. Phanocl. 1.8. metaph, sharpen, excite, Pi. O. 10 (11).20; ἰάμβων τοὺς ὀδόντας Babr. Prooem. 2.14; provoke, τὰς ψυχὰς εἰς τὰ πολεμικά X. Cyr. 2.1.20, cf. 1.2.10 (Pass.), Mem. 3.3.7; τεθηγμένον τοί μ’ οὐκ ἀπαμβλυνεῖς λόγῳ A. Th. 715; λόγοι τεθηγμένοι sharp, biting words. Id. Pr. 313; οὐ γάρ μ’ ἀρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμένη S. Aj. 584; λῆμα τεθ. E. Or. 1625; τῆς διανοίας ὀργῇ τεθ. Alcid. ap. Arist. Rh. 1406a10. intr., ὀργὴ γέροντος… ἐν χειρὶ θήγει σὺν τάχει δ’ ἀμβλύνεται dub. in S. Fr. 894.

wetzen, schärfen ; ὀδόντας Il. 11.416, 13.475, vom Eber, wie Hes. Sc. 388 ; vgl. Eur. Phoen. 1389 ; Ar. Lys. 1255 ; auch im med., δόρυ θηξάσθω, er schärfe sich den Speer, Il. 2.382 ; φάσγανον Aesch. Ag. 1235 ; ξίφος Eur. Or. 1036 ; τεθηγμένη σφαγίς El. 1142. – Uebertr., anreizen, aufbringen, erbittern, auch ermutigen, Pind. Ol. 11.21 ; τραχεῖς καὶ τεθηγμένους λόγους Aesch. Prom. 311 ; τεθηγμένον τοί μ' οὐκ ἀπαμβλυνεῖς λόγῳ Spt. 697 ; οὐ γάρ μ' ἀρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμένη Soph. Aj. 581 ; λῆμα τεθηγμένον Eur. Or. 1625 ; in Prosa, ἀνδρῶν φρόνημα Xen. Cyr. 2.1.11, τὰς ψυχὰς εἰς τὰ πολεμικά ib. §.20 ; Sp.; den Ausdruck des Alcidamas ἀκράτῳ τῆς διανοίας ὀργῇ τεθηγμένον tadelt Arist. rhet. 3.3.2.