ή, όν, qui aime ou est apte à rechercher, à examiner : τινος, PLAT. Ax. 366 b ; περί τι, PLAT. Rsp. 528 b, qqe ch. ; τὸ ζητητικόν, ARSTT. Pol. 2, 6, 6, la recherche ; οἱ ζητητικοί, DL. 9, 69, les chercheurs, n. donné aux philosophes sceptiques ; ἡ ζητητικὴ ἀγωγή, SEXT. P. 1, 7 ; ou simpl. ἡ ζητητική, DL. 9, 70, la doctrine des sceptiques, le scepticisme.

Étym. ζητέω.

ή, όν, disposed to search or inquire, Pl. Men. 81e, Ptol. Tetr. 6; τινος into a thing, Pl. Ax. 366b; περί τι Id. R. 528c. οἱ ζ. διάλογοι Plato΄s dialogues of search or investigation, opp. οἱ ὑφηγητικοί, Thrasyll. ap. D.L. 3.49; τὸ ζ. ἔχουσι πάντες οἱ τοῦ Σωκράτους λόγοι are devoted to search or inquiry, Arist. Pol. 1265a12. Adv. -κῶς Procl. in Prm. p. 515S. οἱ ζητητικοί, a name given to the Sceptics, D.L. 9.69; ἡ ζητητική their philosophy, ib. 70; ἡ ζ. ἀγωγή S.E. P. 1.7.

zum Untersuchen geneigt, περί τι, Plat. Rep. VII.528b ; πραγμάτων Ax. 366b ; Sp.; οἱ ζητητικοί, Philosophen, bes. Skeptiker ; ihre Philosophie ἡ ζητητική, DL. 9.8 ; Sext.Emp. Pyrrh. 1.7.