ος ou α, ον [ῠ] du zéphyr, du vent d’ouest, de l’ouest, TH. C.P. 2, 3, 1 ; οἱ ζ. (s.-e. ἄνεμοι) ARSTT. H.A. 9, 28, 2, les vents d’ouest ; ζεφύριον ᾠόν, ARSTT. H.A. 6, 2, 13 ; G.A. 3, 1, 5, œuf dont le germe a été transporté par le vent d’ouest ; de la région de l’ouest : Ζεφύριοι Λοκροί, PD. O. 10, 18, la Locride, les Locriens de l’Ouest.

➳ Fém. -ία, PD. P. l. c. ; ion. -ίη.

Étym. ζέφυρος.

ον, sts. also α, ον (cf. Ζεφυρίη), of the West or west wind, westerly, Id. CP 2.3.1; τοῖς ζ. (sc. ἀνέμοις) at the period of westwinds, Arist. HA 618a7; western, τοῖχος Inscr.Délos 290.166 (iii BC), cf. IG 12(5).126 (Paros, ii BC). ᾠὸν ζ.
wind-egg, also ἀνεμιαῖον, ὑπηνέμιον, Arist. HA 560a6, GA 749b1. Ζ. ἄκρα or Ζεφύριον, τό, name of a cape in Cyprus, Str. 14.6.3, Ath. 7.318d; Ζεφύριον, τό, cape in S. Italy, Str. 6.1.7.

ον (auch 3 Endgn, z.B. Ζεφυρίη, sc. πνοή, Westwind, Od. 7.119), den Westwind betreffend, Theophr.; – ᾠὰ ζεφύρια, Windeier, Arist. H.A. 6.2, gener. an. 3.1.