GRC

εὔφωνος

download
JSON

Bailly

εὔ·φωνος, ος, ον :
      1
qui a une belle ou forte voix, AR. Eccl. 713 ; XÉN. Hell. 2, 4, 20 ;
      2 harmonieux, PD. I. 1, 64 ; P. 1, 38 ; ESCHL. Ag. 1187 ; PLUT. M. 622 c.

 Cp. -ότερος, ARSTT. Probl. 9, 8 ; • Sup. -ότατος, HDN 2, 6, 7.

Étym. εὖ, φωνή.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ον, sweet-voiced, musical, Πιερίδες Pi. I. 1.64; χορός A. Ag. 1187; sweettoned, λύρα Arist. Metaph. 1019b15; τὸ βαρὺ ἀπὸ τοῦ ὀξέος εὐφωνότερον Id. Pr. 920a23; εὔ. θαλίαι accompanied with sweet songs, Pi. P. 1.38.
loud-voiced, of a herald, Ar. Ec. 713, X. HG 2.4.20, cf. D. 19.126; οἱ εὐφωνότατοι Hdn. 2.6.4.
euphonious, Democr. 18b, D.H. Comp. 12, Demetr. Eloc. 70; εὐφωνότατον τὸ α D.H. Comp. 14. Adv. -νως Poll. 2.113; Comp. εὐφωνοτέρως Demetr. Eloc. 255; -ότερον Plu. 2.1132b; Sup. εὐφωνότατα, ᾄδειν Philostr. VA 4.42.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

mit schöner, starker Stimme, wohltönend ; Πιερίδες Pind. I. 1.64 ; θαλίαι P. 1.38 ; χορός Aesch. Ag. 1160 ; κηρύκαινα Ar. Eccl. 713 ; κῆρυξ Xen. Hell. 2.4.20 ; vom Redner, Dem. 18.225 u. Sp.; – εὐφωνότατα βοᾶν Luc.; ᾆσαι Philostr.; – εὐφωνοτέρως, Dem.Phal. 267.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
memory