εὔ·τολμος, ος, ον, plein d’assurance, hardi, courageux, touj. en b. part., p. opp. à τολμηρός, en parl. de choses, ESCHL. Ag. 1302 ; en parl. de pers. XÉN. An. 1, 7, 4 ; en parl. de chiens, OPP. C. 3, 383.

• Cp. -ότερος, ARSTT. Rhet. Al. 3.

Étym. εὖ, τόλμα.

ον, brave-spirited, courageous, εὔ. ψυχῆς λῆμα Simon. 140; ἀπ’ εὐ. φρενός A. Ag. 1302; of men, v.l. in X. An. 1.7.4, etc. ; Comp., Ph. 2.122; Sup., ib. 68, D.H. 6.14, etc. ; usu. in good sense, εὔ. εἶναι κρῖνε, τολμηρὸς δὲ μή Men. Mon. 153, but iron., εὔ. ἰατρός Gal. 15.913; κύνες Opp. C. 3.383; εὔ. ἄκεα heroic remedies, Aret. CD 1.2; so εὔτολμόν ἐστι c. inf., Id. CA 2.1; τὸ εὔ. πρὸς τοὺς κινδύνους Andronic. Rhod. p. 576 M. Adv. -μως Tyrt. 15, A. Ag. 1298, D.S. 17.34; Comp. -ότερον Plu. Sol. 14, Aret. CA 1.1; Sup. -ότατα Ph. 2.461. in bad sense, daring, audacious, Anatolian Studies 204 (Termessus).

kühn, entschlossen, mutig, immer im guten Sinne, vgl. τολμηρός ; φρήν Aesch. Ag. 1275 ; Xen. An. 1.7.4 u. Sp., wie Hdn. 7.6.11 u. öfter. Auch von Hunden, Opp. Cyn. 3.383.
• Adv. εὐτόλμως, Aesch. Ag. 1271 u. Sp., εὐτολμότερον ἅψασθαι Plut. Sol. 14.