εὔ·ογκος, ος, ον :
      1 d’un volume gros, fort, HPC. Art. 795, etc. ; p. opp. à εὐτελής, ARSTT. Rhet. 3, 7, 2 ; fig. en parl. de la voix, p. opp. à ψιλός, PHILOCH. 66 ; τῆς λέξεως τὸ εὔ. PLUT. M. 511 b, plénitude ou force du style ;
      2 d’un volume maniable, d’une grosseur convenable, ARSTT. Meteor. 4, 2, 6 ; G.A. 4, 1, 41 ; TH. H.P. 9, 16, 8 ; PLUT. M. 969 e ; joint à μικρός, TH. H.P. 3, 16, 8.

➳ • Cp. -ότερος, ARSTT. Meteor. 4, 2.

Étym. εὖ, ὄγκος.

ον, of good size, bulky, massive, Hp. Art. 23; κοιλίη Id. Prog. 11; οὐδ’ ἄγαν εὔ. E. Fr. 688.3; εὔ. εἶναι γαστρὶ μὴ πληρουμένῃ Trag.Adesp. 546.5; εὔ. φωνή a full, rich voice, opp. ψιλή, Philoch. 66; Comp., εὐογκότεραι ἀπὸ τῶν ἰσχίων Sor. 2.53; metaph, weighty, important, opp. εὐτελής, Arist. Rh. 1408a12; Comp., Phld. Po. 2.38.
of moderate or convenient bulk, compact, Aen.Tact. 29.6 (Comp.), 31.23 (Sup.), Arist. Mete. 380a5 (Comp.), GA 766b20, Mnesith. ap. Ath. 7.357f, etc. ; portable, Thphr. HP 9.16.8; τὰ εὔ. τῶν ἀναθημάτων Plu. 2.969e; στρατόπεδον of manageable size, Polyaen. 5.16.1; metaph, τῆς λέξεως τὸ εὔ.
compact, concise, of γνῶθι σεαυτόν, Plu. 2.511b. Adv. -κως, διάγειν preserve a moderate embonpoint, Diocl. Fr. 141.

1) von großem Umfange, εὐογκότερον καὶ παχύτερον Arist. Meteor. 4.3 ; daher dem εὐτελές entgegengesetzt, groß u. wichtig, rhet. 3.7 ; φωνή, volle Stimme, im Ggstz von ψιλή, Philoch. Ath. XIV.637 f.
2) von gutem Umfange, so daß man es leicht fassen, bequem handhaben kann, Eur. Stob. Flor. 97.17 ; Hippocr. u. Sp.; VLL εὐβάστακτος. Auch übertr., τῆς λέξεως τὸ εὔογκον καὶ λιτόν Plut. garrul. 17.