ας (ἡ) [ᾰ] gloire, SOPH. Aj. 436, El. 973 ; EUR. Med. 415, etc. ; XÉN. An. 7, 6, 33, etc.

➳ Anc. att. εὐκλεία [ᾱ] ESCHL. Sept. 685 ; épq. ἐϋκλείη, IL. 8, 285 ; OD. 14, 402 ; ion. εὐκλεΐη, ANTH. App. 215 ; dans une inscr. att. en vers, acc. εὔκλεαν, KE. 24, 3 (av. 350 av. J.C.), v. Meisterh. p. 34, 12.

Étym. εὐκλεής.

ἡ, εὐκλεία metri gr., A. Th. 685; Ep. ἐϋκλείη Il. 8.285, Od. 14.402; εὐκλεΐη IG 14.1663: — good repute, glory, τὸν… ἐϋκλείης ἐπίβησον Il. l.c., cf. Antipho Soph. 49, Th. 2.44, X. An. 7.6.33, Pl. Mx. 247a, Ep. 354b, A.R. 1.141, etc. ; λιπὼν… εὔκλειαν ἐν δόμοισι A. Ch. 348 (lyr.); στέφανος εὐκλείας S. Aj. 465, E. Supp. 315; ἄγαλμα εὐκλείας S. Ant. 703. Εὔ. personified, B. 12.183, IG 3.277. title of Artemis in Boeotia, etc., Plu. Arist. 20, Paus. 9.17.1, 2; — hence Εὔκλεια, τά, festival at Delphi, Schwyzer 323 D 7 (Delph., v/iv BC); Εὔκλειος, ὁ, epith. of Zeus, B. 1.6; (sc. μήν) name of month, e.g. at Corcyra, IG 9(1).694.51, al. ; at Tauromenium, ib. 14.430i i9.

ἡ, ep. ἐϋκλείη, Il. 8.285, Od. 14.402, ion. εὐκλεΐη, dor. εὐκλεΐα, der gute Ruf, Ruhm, ἐϋκλείης τινὰ ἐπιβῆσαι, ihn des Ruhms teilhaftig werden lassen, λιπὼν εὔκλειαν ἐν δόμοισι Aesch. Ch. 344 ; δεινὸς εὐκλείας ἔρως Eum. 827 (auch = das Loben, Suppl. 953); εὐκλείᾱν, Spt. 667 ; στέφανος εὐκλείας Soph. Aj. 460, wie Eur. Suppl. 627 ; Plat. Menex. 247a u. sonst einzeln in Prosa, Xen. An. 7.6.33 ; Pol. 18.28.9.