εὔδοξος < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

εὔδοξος

Bailly

εὔ·δοξος, ος, ον, qui jouit d’une bonne réputation, renommé, célèbre, glorieux, PD. O. 1, 70 ; N. 7, 8 ; P. 12, 5 ; ESCHL. Ch. 304 ; EUR. Med. 592, HIPP. 773 ; PLAT. Leg. 773 a ; νέας εὐδοξοτάτας, HDT. 7, 99, navires réputés excellents.

• Cp. -ότερος, XÉN. Lac. 7, 4 ; Hipp. 1, 22 ; 8, 7. • Sup. -ότατος, HDT. l. c. ; THC. 1, 84.

Étym. εὖ, δόξα.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ον, (< δόξα) of good repute, honoured, Thgn. 195, Pi. P. 12.5, Th. 1.84 (Sup.), etc. ; Νίκη Simon. 145, cf. Pi. P. 6.17; εὔ. παρά τισι Pl. Lg. 773a; νέες εὐδοξόταται ΄crack’ ships, Hdt. 7.99. Adv. -ξως remarkably, ΄famously΄, Pl. Hp. Ma. 287e; with distinction, στεφανῶσαί τινα Man. 1.102.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

in gutem Rufe stehend, berühmt, geehrt, Pind. oft von Menschen, auch νίκα, ἄεθλα, P. 6.17, I. 3.1 ; φρήν, Aesch. Ch. 301 ; γῆρας, φάμα, Eur. Med. 592, Hipp. 772 ; νέας εὐδοξοτάτας συναπάσης τῆς στρατιᾶς παρείχετο Her. 7.99 ; πόλις, Thuc. 1.84, Folgde ; οἱ παρὰ τοῖς ἔμφροσι εὔδ. γάμοι Plat. Legg. VI.773a ; καὶ τίμιος Xen. Mem. 4.2.28.
• Adv., Plat. Hipp. mai. 287e.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)