ή, όν, inventif : τινος, PLAT. Rsp. 455 b ; πρός τι, DS. 3, 69, en qqe ch.

• Cp. -ώτερος, PLAT. Pol. 286 e, 287 a.

Étym. εὑρετός.

ή, όν, inventive, ingenious, Pl. Smp. 209a; Comp. in Id. Plt. 286e, 287a; ἰατρός Gal. 7.212; Comp., Procl. in Alc. p. 177C. ; εὑρετικὸν εἶναί φασι τὴν ἐρημίαν Men. 39; c. gen., λόγων D.H. Lys. 15; also, able to make discoveries from…, οὗ ἔμαθεν Pl. R. 455b, cf. Andronic. Rhod. p. 578 M.
concerned with inquiry or discovery, λόγος, opp. ἀποδεικτικός, Gal. 4.650.

erfinderisch ; Plat. Symp. 209a ; τὸν ἀκούσαντα εὑρετικώτερον ἀπεργάζεσθαι Polit. 286e ; τῆς δηλώσεως 287a ; πρὸς πᾶν τὸ χρήσιμον DS. 3.69.