εὐ·σταθής, ής, ές [ᾰ]
   I bien établi, ferme, fixe, solide (appartement, etc.) IL. 18, 374 ; OD. 20, 258 ; 23, 178 ;
   II p. suite :
      1 stable, PLUT. M. 44 a ;
      2 régulier, sans secousse (maladie) HPC. Aph. 1247 ; Epid. 1, 938 ;
      3 chez les Épicuriens, en parl. du corps, consistant, EPIC. (PLUT. M. 1089 d) ; σαρκὸς εὐσταθὲς κατάστημα, CLÉOM. 2, 1, p. 112, consistance de la chair ;
      4 équilibré, sain de corps et d’âme, d’un caractère calme ou rassis, PLUT. M. 44 b ; HIÉROCL. (STOB. Fl. 3, 11 Gaisf.) ; ATH. 4 d ; DH. Dem. 36.

• Cp. εὐσταθέστερος, HDN 2, 6, 8.

➳ Épq. ἐϋσταθής, HOM. ll. cc. ; A.RH. 4, 820, etc.

Étym. εὖ, ἵστημι.

ές, Ep. ἐϋσταθής, as always in Hom., (< ἵσταμαι) well-based, well-built, περὶ τοῖχον ἐϋσταθέος μεγάροιο Il. 18.374, al. ; ἐντὸς ἐϋσταθέος μεγάρου, ἐκτὸς ἐϋ. θαλάμου, Od. 20.258, 23.178. metaph, steadfast, tranquil, ψυχαί Democr. 191; ἀνήρ Plu. 2.44a; οἱ εὐσταθέστεροι Hdn. 2.6.5; γνώμη Aret. SA 1.10; εὐσταθέστεροι γνώμῃ ib. 2.3; περὶ τῆς εὐσταθοῦς τῶν θεῶν διαγωγῆς dub. in Phld. D. 3tit. of the body, sound, healthy, σαρκὸς εὐσταθὲς κατάστημα Epicur. Fr. 68, Metrod. Fr. 5; of persons, healthy, sound, Ath. Med. ap. Orib. inc. 7.1. εὐ. νοῦσοι easily cured, not serious, Hp. Aph. 3.8; καῦσοι Id. Epid. 1.1. of weather, steady, settled, calm, θέρος ib. 3.15; Ζέφυρος A.R. 4.821. generally, steady, quiet, βίος Hierocl. p. 53A. ; ἁρμονία D.H. Dem. 36; in political sense, firmly established, μοναρχία Phld. Hom. p. 31 O. Adv. -θῶς, ἔχειν Sor. 1.40, cf. D.L. 7.182, Asp. in EN 115.3; στρατοπεδεῦσαι App. Hisp. 25, al. ; Sup. -έστατα Id. BC 2.115; Aeol. -θέως IG 12(2).243 (Mytilene).

ές, ep. ἐϋσταθής, festgestellt, festgegründet ; μέγαρον Od. 18.374 ; θάλαμος 23.178 ; einzeln bei sp.D., wie στάλικες Man. 4.338 ; ἀστέρες ἀπλανεῖς καὶ εὐσταθεῖς, von den Fixsternen, Luc. Dah. beständig, ζέφυρος Ap.Rh. 4.820. – Bei den Epikuräern, wohlbehalten, gesund am Leibe und heiter, ruhig im Gemüte, τὸ εὐσταθὲς σαρκὸς κατάστημα Plut. Non Posse 4 ; ὀξὺς ἅμα καὶ παρ' ἡλικίαν εὐσταθής Pompei. 4 ; τὸν βίον εὐσταθεῖς Ath. I.4d ; Dion.Hal. Dem. 36 vrbdt εὐστ. καὶ βαρεῖα καὶ αὐστηρὰ καὶ φιλάρχαιος ἁρμονία. Vgl. Lobeck Phryn. 282.
• Adv., Sp., wie DL. 7.182, διαλέγεσθαι εὐσταθῶς, sich ruhig unterreden, im Ggstz von ἄρχεσθαι φιλονεικεῖν.