GRC
εὐποιητικός
JSON
Bailly
εὐ·ποιητικός, ή, όν, porté à faire du bien, bienfaisant, ARSTT. Rhet. 1, 9, 10 ; 2, 4, 8 ; τινος, Rhet. 2, 2, 25, à l’égard de qqn ; τὸ εὐποιητικόν, ibid. 1, 11, 22 ; CHRYSIPP. (PLUT. M. 1052 b) ; la bienfaisance.
Étym. εὖ, ποιέω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ή, όν, disposed to do good, beneficent, εἰς or περὶ χρήματα, Arist. Rh. 1381a20, 1366b16; τινος towards one, ib. 1379b32, Porph. Abst. 3.26; τὸ εὐ.
beneficence, Arist. Rh. 1371b3, Antip. Stoic. 3.249.
Astrol., beneficent, of planetary influences, opp. κακοποιητικός, ἰδιοτροπία Ptol. Tetr. 210.
beneficence, Arist. Rh. 1371b3, Antip. Stoic. 3.249.
Astrol., beneficent, of planetary influences, opp. κακοποιητικός, ἰδιοτροπία Ptol. Tetr. 210.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ή, όν, wohltuend, wohltätig, τινός, Arist. rhet. 2.2 ; εἰς χρήματα 3.4 ; a.Sp.; τὸ εὐποιητικόν, Wohltätigkeit, Arist. rhet. 1.11 ; Plut. Stoic. repugn. 38.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
