εὐοδέω-ῶ, avoir un chemin facile, s’ouvrir facilement un passage, DÉM. 1274, 19 ; ARSTT. G.A. 1, 18, 50 ; fig. THPP. COM. 2, 818 (fr. 72) ; M. ANT. 6, 17.

Étym. εὔοδος.

have a free course or passage, of running water, D. 55.10; of bodily secretions, Arist. GA 725a35, etc. ; of trees, have root-room, Thphr. HP 1.6.4; — impers. in Pass., εὐοδεῖται there is a free passage, Arist. GA 739a35. metaph, fare well, prosper, εὐοδῶν πορεύομαι Theopomp.Com. 74, cf. Ph. 1.430, Procl. Hyp. 4.31; κατὰ τὸν βίον Herm. in Phdr. p. 155 A. ; τέχναι, ψυχή εὐ., Ph. 1.687, 240; εὐώδει σοι τὰ πράγματα ib. 145; ἀπόδειξις εὐοδοῦσα πρὸς τὰ συμπεράσματα Dam. Pr. 376; [ἡ ἀρετὴ]… προϊοῦσα εὐοδεῖ M.Ant 6.17; εὐόδει, on a gravestone, IG 12(7).449.

guten Weg, guten Fortgang haben ; vom Wasser, ᾗ μὲν ἂν εὐοδῇ, φέρεται κάτω κατὰ τὴν ὁδόν Dem. 55.10 ; ῥεῖ ὅπου ἂν εὐοδήσῃ τοῦ σώματος, wo es im Körper einen Gang, Ausgang findet, Arist. gen. anim. 1.18 ; Sp. – Pass., εὐοδεῖται τῷ σπέρματι Arist. gen. anim. 2.4.