εὐ·μήχανος, ος, ον [ᾱ]
      1 act. habile à machiner, d’où en gén. habile, adroit, industrieux, p. opp. à ἀμήχανος, ESCHL. Eum. 381 ; PLAT. Prot. 344 d, etc. ; εὐμ. τινος, PLAT. Crat. 408 b ; OPP. H. 4, 593 ; περί τι, DS. 20, 103 ; ἔν τινι, DS. 20, 92, en qqe ch. ; τὸ εὐμήχανον, PLUT. M. 830 b, habileté industrieuse ;
      2 pass. bien inventé, fait avec adresse, avec art, PLAT. Rsp. 600 a ; AR. Eq. 759.

• Sup. -ώτατος, GEOP. 15, 3, 1.

Étym. εὖ, μηχανή.

Dor. εὐμάχανος [μα], ον, of persons, skilful in contriving, inventive, opp. ἀμήχανος, A. Eu. 381 (lyr.), Pl. Prt. 344d, etc. ; c. gen., εὐμήχανος λόγου Id. Cra. 408b; ἁλίων εὐ. ἔργων Oppian. H. 4.593; with a Prep., εὐ. πρὸς τὸν βίον, of birds, full of devices for supporting life, Arist. HA 614b34, cf. 616b34; Sup., of the bee, Gp. 15.3.1; ἔν τινι D.S. 20.92; τὸ εὐ., = εὐμηχανία, Plu. 2.830c. Adv. -νως Ph. 1.170, Plu. Per. 31, Aristaenet. 2.15, etc. Pass., of things, skilfully contrived, ingenious, ἐκ τῶν ἀμηχάνων πόρους εὐμηχάνους πορίζων Ar. Eq. 759 (-ος πορίζειν Bentl.); ἐπίνοιαι Pl. R. 600a.

gewandt, bes. im Ersinnen von Mitteln u. Wegen, um Etwas auszuführen, erfindungsreich, u. von Sachen, sinnreich, mit Kunst erdacht ; εὐμήχανοι καὶ τέλειοι heißen die Eumeniden Aesch. Eum. 359 ; ἐκ τῶν ἀμηχάνων πόρους εὐμηχάνους πορίζων sinnreiche Auswege, Ar. Eq. 759 ; πολλαὶ ἐπίνοιαι καὶ εὐμήχανοι εἰς τέχνας λέγονται Plat. Rep. X.600a, vgl. Prot. 344d ; τῶν δ' ἀργίων ὀρνίθων οἱ μὲν εὐμήχανοι πρὸς τὸν βίον, sich ihren Lebensunterhalt zu verschaffen, οἱ δ' ἀμηχανώτεροι Arist. H.A. 9.11 ; Sp., ἐν ταῖς ἐπινοίαις DS. 20.92 ; λόγοι Luc.; auch c. gen., ἁλίων ἔργων Opp. Hal. 4.593, wie Plat. Crat. 408b ; τὸ περὶ τὰς ἐνεργείας εὐμήχανον, = εὐμηχανία, Plut. Symp. 7.1.3. –
• Adv., εὐμηχάνως δόρυ πεποιημένον, sinnreich, kunstreich, Plut. Pericl. 31 ; a.Sp.