εὐθηνέω-ῶ :
      1 être en bon état, être florissant (de force, de santé, de prospérité) en parl. d’animaux, ESCHL. Eum. 944 ; HPC. 288, 55 ; ARSTT. H.A. 8, 19, 27 ; TH. fr. 14, 1 ; de plantes, ESCHL. Eum. 908 ; TH. C.P. 2, 4, 5 ; de la terre, HDT. 2, 9, 1 ; XÉN. Ath. 2, 6 ; de pays, HDT. 2, 91, 124 ; de pers. DÉM. 94, 26, etc. ; de choses (affaires d’un pays, etc.) DÉM. 321, 8, etc. ;
      2 être abondant, fécond : τινι, HH. 30, 10, en qqe ch. ; cf. ARSTT. H.A. 8, 19, 1 ; TH. Vent. 44 ; EL. N.A. 5, 13 ;

Moy. (avec ao. pass. εὐθηνήθην) être dans un état florissant, DÉM. 413, 10 ; cf. EL. N.A. 5, 11 ; εὐθ. πολλοῖς ἰχθύσιν, EL. N.A. 9, 59, être abondant en poissons, en parl. du Pont-Euxin.

➳ Ao. pass. ion. sans augm. 3 pl. εὐθηνήθησαν, HDT. 1, 66. — Verbe us. seul. en ion., et, depuis Aristote, en att. ; att. antérieur, εὐθενέω, ESCHL. DÉM. etc. ll. cc.

Étym. εὖ, *θενέω, cf. sscr. dhanam, richesse.

thrive, flourish, εὐθηνέειν Αἴγυπτον Hdt. 2.91, 124 codd., cf. X. Ath. 2.6 codd. ; κτήνεσιν εὐθηνεῖ (sc. ὁ ὄλβιος) h.Hom. 30.10; πρόβατα εὐθηνεῖν may their sheep thrive, SIG 526.42 (Crete, iii BC); τὰ κτήνεα εὐθηνεῖν εἰκός prob. in Hp. Aër. 12 (εὐθύνειν codd.), cf. Epid. 6.4.20 (εὐθυνεῖ vulg., εὐθενεῖ Gal.); freq. in LXX (Jb. 21.9, al.), cf. BGU 1118.30 (i BC), al., Ph. 1.211, 2.429; — Pass., Αἴγυπτος καρποῖς ἀφθόνοις εὐθηνεῖτο POxy. 1381.238 (ii AD). (εὐθηνέω — Ion. acc. to Zonar. — is freq.v.l. for εὐθενέω and is required by metre in h.Hom. l.c.)

bis Arist. bei den Attikern εὐθενέω geschrieben, welche Form die VLL für die einzig attische erklären (τίθημι, vgl. Lobeck zu Phryn. p. 466 ff., oder wie τιθήνη von Θα, θηλή),
im guten Zustande sein, sich wohl befinden, gedeihen ; von lebenden Wesen, μῆλα εὐθενοῦντα ἄγαν Aesch., der es allein von den Tragg. nur in den Eum. hat, 904 ; καὶ ἐνδέχεται τὸν μάλιστα εὐθηνοῦντα μεγάλαις συμφοραῖς περιπεσεῖν ἐπὶ γήρως Arist. Eth. 1.9.11 ; von Pflanzen, καρπόν τε γαίας – εὐθενοῦντα Aesch. Eum. 868 ; Theophr.; von der Erde, εὐθενοῦσα γῆ, fruchtbar, Xen. Athen. 2.6 ; von Trauben, Ael. V.H. 13.1 ; εὐθενεῖν τοῖς σώμασι Arist. gen. anim. 4.6 ; übertr., vom Hause u. der Familie, μήτιν' οἶκον εὐθενεῖν Aesch. Eum. 855 ; von ganzen Ländern, εὐθηνέειν πᾶσαν Αἴγυπτον Her. 2.91, 124 ; τοὺς στρατιώτας εὐθενεῖν καὶ εὐδοξεῖν vrbdt Dem. 8.20 (wie Poll. 5.159 ἀκμάζειν δόξῃ u. εὐθηνεῖν vrbdt); εὐθενούντων τῶν πραγμάτων, im Ggstz von ἐν οἷς ἔπταισεν ἡ πόλις, 18.286 ; 19.231 hat Bekker τὴν πόλιν εὐθηνεῖσθαι, obwohl auch dort viele mss. εὐθενεῖσθαι schreiben ; – gedeihen u. dah. in Menge, in Ueberfluß dasein, von Fischen, Arist. H.A. 8.19 ; εὐθηνεῖ καὶ ἁλίσκεται πλείστη id. – Auch = Ueberfluß woran haben, προβατείαις καὶ κτηνοτροφίαις εὐθηνεῖν Plut. Poplic. 11 ; Theophr.; ὅταν εὐθηνῇ ταῖς μελίτταις τὸ σμῆνος Ael. H.A. 5.13, vgl. V.H. 13.1 ; a.Sp., wie DS. 4.80. – Das med. εὐθηνεῖσθαι mit dem aor. pass., Her. 1.66 ἀνά τε ἔδραμον αὐτίκα οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ εὐθηνήθησαν, in der Bdtg des act., wie in der oben angeführten Stelle des Dem. u. Ael. H.A. 5.11 u. öfter. Uebrigens wird es in den mss. oft mit εὐσθενέω verwechselt. Vgl. Lobeck a.a.O.

1. to thrive, flourish, prosper , Lat. florere, vigere, (Herdotus Historicus):—;with dative to abound in a thing, (Homeric Hymns)
2. Pass. in same sense, οἱ Λακεδαιμόνιοι εὐθηνήθησαν (Herdotus Historicus); τὴν πόλιν εὐθενεῖσθαι (Demosthenes Orator)
derivation uncertain (ML)