εὐήμερος < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

εὐήμερος

Bailly

εὐ·ήμερος, ος, ον, tranquille, serein, doux, PLAT. Tim. 71 d.

Étym. εὖ, ἥμερος.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

Bailly

εὐ·ήμερος, ος, ον :
1 qui marque un jour heureux : εὐ. φάος, SOPH. Aj. 709, lumière d’un jour heureux ;
2 qui coule des jours heureux, d’où heureux, EUR. fr. 775, 41 ; AR. Av. 1322 ; τὸ εὐήμερον, PHIL. 1, 515, le bonheur.

➳ Dor. εὐάμερος [ᾱ] EUR. l. c.

Étym. εὖ, ἡμέρα.

LSJ

Dor. εὐάμερος [α], ον, (< ἡμέρα) of a fine or prosperous day, εὐ. φάος a happy day, S. Aj. 708 (lyr.).
bright, happy, εὐάμεροι μολπαί E. Fr. 773.47 (lyr., nisi leg. -αμερίαι)· χρόνῳ δ’ ἐξέλαμψεν εὐ. Id. Hyps. Fr. 41 (64).62 (lyr.); πρόσωπον Ar. Av. 1322 (lyr.); μοῖρα Pl. Ti. 71d (perh. with play on ἥμερος)· τὸ εὐ.
a prosperous life, Ph. 1.515.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

1) (ἥμερος) zahm, milde, Plat. Tim. 71d.
2) (ἡμέρα) von einem guten, heitern Tage, übertr. πρόσωπον, ein heiteres Angesicht, Ar. Av. 1322 ; φάος, Soph. Aj. 695, des glücklichen Tages Licht. – Ueberh. τὸ εὐήμερον, das Glück, Philo.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)