ατος (τὸ) :
   I vêtement :
      1 dans Hom. vêtement en gén. (φᾶρος, χλαῖνα, χιτών) OD. 6, 214, etc. ;
      2 postér. vêtement de dessus, manteau (cf. ἱμάτιον) HDT. 1, 155 ; 2, 81 ; ESCHL. Ch. 81 ; SOPH. O.R. 1268 ;
   II couverture, ESCHL. Ag. 921, 963 ; SOPH. Aj. 1145.

Étym. ἕννυμι, cf. sscr. vás-man-.

ατος, τό, Aeol. ἔμμα Alc. Supp. 4.21 (pl.), Lyr.Alex.Adesp. 9 (pl.); Cret. Ϝῆμα Leg. Gort. 3.38 (but gen. fem. Ϝήμας 5.40); (< ἕννυμι): — garment, freq. in Hom., in pl., φᾶρός τε χιτῶνά τε εἵματ’ ἔθηκαν Od. 6.214; χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν 10.542; in Hdt. mostly, over-garment, like ἱμάτιον, 1.155, 2.81, cf. A. Ch. 81 (lyr.), S. OT 1268; ἀγῶνα γυμνικόν ἐν εἵμασι Inscr.Prien. 112.91 (i BC).
rug, carpet, A. Ag. 921, 963, S. Aj. 1145.

τό (ἕννυμι), der Anzug, das Kleid, Gewand ; Hom. εἵματα ἕσσεν u. mit hinzugefügter näherer Bestimmung πὰρ δ' ἄρα οἱ φᾶρός τε χιτῶνά τε εἵματ' ἔθηκαν, das Ober- u. Untergewand, Od. 6.214, 10.542 ; Pind. P. 4.232 ; Theocr. 21.13 u. oft ; Her. 1.10. Auch = Decke, Teppich, Aesch. Ag. 895, 934.