εἰσ·φρέω-ῶ (impf. εἰσέφρουν, f. εἰσφρήσω, ao. εἰσέφρησα, pf. inus.) :
   I tr. introduire :
      1 introduire dans son corps, absorber, manger, ARSTT. Mir. 14 ;
      2 p. suite, laisser entrer, recevoir, accueillir, AR. Vesp. 892 ; DÉM. 473, 6 ;
   II intr. s’introduire dans, avec εἰς et l’acc. POL. 22, 10, 7 ; ALCIPHR. 3, 53 ;

Moy. (impf. εἰσεφρούμην, f. εἰσφρήσομαι) introduire pour soi, EUR. Tr. 647 : DÉM. 93, 17.

Étym. εἰς, πίφρημι.

impf. εἰσέφρουν D. 20.53 ; fut. -φρήσω Ar. V. 892, -φρήσομαι (in same sense) D. 8.15 ; aor.1 -έφρησα Plb. 21.27.7, PLips. 39.11 (iv AD) ; impf. Med. εἰσεφρούμην E. Tr. 652 ; cf. εἰσπίφρημι : — let in, admit, Ar. l.c. ; στράτευμα D. 20.53 ; — Med., bring in with one, E. l.c. ; also εἰσφρήσασθαι· καυχήσασθαι, μετὰ σπουδῆς εἰσενεγκεῖν, Hsch.
swallow, Arist. Mir. 831b11. intr, let oneself in, enter, Plb. l.c., Alciphr. 3.53, Jul. Caes. 315a.

(mit εἰσφέρω verwandt ? B.A. 244 erkl. εἰσφρήσειν = εἰσφορήσειν καὶ εἰσδέξασθαι), hinein-, zulassen ; εἰσφρήσω Ar. Vesp. 892 ; εἰσέφρουν τὸ στράτευμα Dem. 20.53 ; aber εἰσέφρησαν εἰς τὴν πόλιν Pol. 22.10.7 ist intr., hineingehen, wie Alciphr. 3.53. – Med., zu sich einlassen, εἴσω μελάθρων κομψὰ ἔπη οὐκ εἰσεφρούμην Eur. Tr. 647 ; εἰσφρήσεσθαι Dem. 8.15. Nach den Gramm. im imperat. εἴσφρες.