εἰσ·δύνω, ion. et anc. att. ἐσ·δύνω [ῡ] (ao.2 εἰσέδυν, pf. εἰσδέδυκα) se glisser dans, pénétrer dans, avec εἰς (ou ἐς) et l’acc. HDT. 2, 121 ; DÉM. 153, 14 ; fig. τινά, SOPH. O.R. 1317, ou τινί, HDT. 6, 138, se glisser dans l’esprit de qqn, en parl. d’une pensée, d’un souvenir.

➳ ἐσδ. HDT. ll. cc. etc.

and Med. εἰσδύομαι (v. δύω); fut. -δύσομαι, with aor.2 -έδυν ; pf. -δέδυκα : — get or crawl into, ἐς τὸν θησαυρόν Hdt. 2.121. β’ ; ψυχὴ ἐς ἄλλο ζῷον ἐσδύεται ib. 123; εἰσεδύοντο εἰς τοὺς πόδας οἱ ἱμάντες the thongs entered into their feet, X. An. 4.5.14; εἰς τὴν Ἀμφικτυονίαν εἰσδεδυκώς having wormed his way into the League, D. 11.4. c. acc., go into, enter, ἀκοντιστὺν ἐσδύσεαι Il. 23.622; ὁψὴν τὴν βάλανον ἐσδύνων Hdt. 1.193; ἄκακον… τρόπον εἰσδύς having put on…, Anaxil. 33.3. folld. by relat., οὐκ εἶδεν οὗ γῆς εἰσέδυ saw not into what part of the earth she entered, E. IA 1583. of feelings, δεινόν τι ἐσέδυνέ σφι great fear came upon them, Hdt. 6.138; εἰσέδυ με… οἴστρημα καὶ μνήμη κακῶν S. OT 1317; [ἡ ἀλήθεια] εἰς τὰς ψυχὰς εἰσδύεται Plb. 13.5.5; λύπη εἰσδύνουσα Andronic.Rhod. p. 571M.

= εἰσδύομαι, s. εἰσδύω.