GRC
δύσοσμος
JSON
Bailly
δύσ·οσμος, ος, ον [ῠ]
1 qui sent mauvais, fétide, ARSTT. Probl. 13, 10 ;
2 où il est difficile de flairer la piste, XÉN. Cyn. 5, 3 ;
3 qui a peu d’odorat, ARSTT. Insomn. 2, 6.
1 qui sent mauvais, fétide, ARSTT. Probl. 13, 10 ;
2 où il est difficile de flairer la piste, XÉN. Cyn. 5, 3 ;
3 qui a peu d’odorat, ARSTT. Insomn. 2, 6.
• Cp. -ότερος, ARSTT. Probl. 13.
Étym. δ. ὀσμή ; cf. δύσοδμος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
Ion. δύσοδμος, ον, (< ὀσμή) ill-smelling, ἐν δυσοδμοτάτῳ [τόπῳ] γινόμενον εὐωδέστατόν ἐστι Hdt. 3.112; ὀσμή Arist. Pr. 908b29 (Comp.).
bad for scent, in hunting, οἱ ὄμβροι τὴν γῆν ποιοῦσι δύσοσμον X. Cyn. 5.3. Act., having a bad nose, Arist. Insomn. 459b22.
δύσοσμον, τό, = σκόρδιον, Ps.-Dsc. 3.111.
bad for scent, in hunting, οἱ ὄμβροι τὴν γῆν ποιοῦσι δύσοσμον X. Cyn. 5.3. Act., having a bad nose, Arist. Insomn. 459b22.
δύσοσμον, τό, = σκόρδιον, Ps.-Dsc. 3.111.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
1) übel riechend, Her. 3.112, in ion. Form δυσοδμότατον, wie Lycophr. 849.
2) schwer auszuwittern, ἴχνη Poll. 5.12 ; die Witterung erschwerend, Xen. Cyn. 5.3.
3) schwer riechend, Arist. insomn. 2.
2) schwer auszuwittern, ἴχνη Poll. 5.12 ; die Witterung erschwerend, Xen. Cyn. 5.3.
3) schwer riechend, Arist. insomn. 2.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
