ου (ὁ) :
   I toute construction, d’où :
      1 maison ou palais, IL. 2, 513 ; 18, 60 ; ESCHL. Ag. 400 ; etc. ; plur. au sens du sg. HÉS. O. 96 ; ESCHL. Ag. 957 ; AR. Ach. 543, etc. ; particul. chambre, appartement, OD. 8, 57 ; 22, 204 ; p. opp. à οἶκος, THCR. Idyl. 17, 17 ;
      2 temple, IL. 6, 89 ; OD. 7, 81 ; ESCHL. Eum. 516 ; au plur. ESCHL. Eum. 35 ; EUR. Ion 249, etc. ;
      3 demeure des dieux, particul. de Zeus, IL. 8, 375 ; 15, 85, etc. ; d’Hadès, IL. 3, 322 ; EUR. Alc. 436 ; au plur. IL. 22, 52 ; SOPH. Ant. 1241, etc. ;
      4 abri pour les animaux, particul. bergerie, IL. 12, 301 ; ruche, IL. 12, 169 ; trou de serpent, EL. N.A. 2, 9 ;
      5 tout objet fait de matériaux de construction, construction, en gén. : δόμοι πλίνθων, HDT. 1, 179 ; 2, 127, rangées de briques ; κέδρινοι δ. EUR. Alc. 160, chambre boisée en cèdre ; en parl. de rangées de pierres, DS. 1, 64 ; SPT. 1Esdr. 6, 24 ; de rangées de cordages, PHIL. BYZ. 65 ;
   II p. ext. :
      1 au plur. demeure en gén., résidence, patrie, ESCHL. Pr. 665 ; SOPH. O.C. 769, Ph. 496 ;
      2 famille, ESCHL. Pers. 579, Eum. 754 ; SOPH. O.C. 370, El. 72 ; EUR. Or. 70, Med. 114, etc.

➳ Acc. pl. éol. δόμοις, THCR. Idyl. 28, 16.

Étym. indo-europ. *dōm, *domo-, maison ; cf. δέμω, lat. domus.

ὁ, (δέμω, cf. Lat. domus); house, Il. 2.513, Sappho 1.7, etc. ; also, part of a house, room, chamber, Od. 8.57, 22.204; freq. in pl. for a house, Hes. Op. 96, etc. ; freq. in Trag., A. Supp. 433, etc. ; chiefly poet., οἶκος or οἰκία being used in Prose.
house of a god, temple, Διὸς δόμος Il. 8.375; δ. Ἀρτέμιδος Ar. Ra. 1273; Ἐρεχθῆος πυκινὸν δόμον the building of Erechtheus, i.e.
the temple of Athena, Od. 7.81; Ἄϊδος δ., of the nether world, Il. 3.322, etc. ; δ. δίκας A. Eu. 516 (lyr.); μυστοδόκος δ., of the temple at Eleusis, Ar. Nu. 303; so in pl., εἰν Ἀΐδαο δόμοισι Il. 22.52; δόμων τῶν Λοξίου A. Eu. 35, cf. E. Ion 249; chamber in a temple, χρύσεος δ. ἐν Διὸς οἴκῳ Theoc. 17.17.
abode of animals, e.g. sheepfold, Il. 12.301; κοῖλος δ. wasps’ or bees’ nest, ib. 169; serpent΄s hole, Ael. NA 2.9. ξύλινος δ.
pyre, B. 3.49. κέδρινοι δόμοι closet or chest of cedar, E. Alc. 160. in Trag., household, family, A. Ch. 263, S. OC 370, E. Or. 70, Med. 114 (anap.); one΄s father΄s house, ἔξω δόμων τε καὶ πάτρας ὠθεῖν ἐμέ A. Pr. 665, etc.
course of stone or bricks in a building, ὑποδείμας τὸν πρῶτον δ. λίθου Αἰθιοπικοῦ Hdt. 2.127; διὰ τριήκοντα δόμων πλίνθου at every thirtieth layer of bricks, Id. 1.179, cf. LXX 1 Es. 6.24, D.S. 1.64; καθ’ ἕνα δόμον Plb. 10.22.7.
ply or strand of gut in the τόνοι of a torsion-engine, Ph. Bel. 65.42, Hero Bel. 82.1.

ὁ (δέμω), Gebäude, Haus, Wohnung ; Sanskrit damas, Latein. domus, Kirchenslav. domŭ, Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 1.200, Griech. Nebenform δῶμα. Bei Homer erscheint δόμος oft im sing. und im plural., im dual. nicht ; den plural. gebraucht Homer auch statt des sing. Er bezeichnet durch δόμος das ganze Haus und die einzelnen Zimmer, z.B. Od. 22.204 den Männersaal, οἱ μὲν ἐπ' οὐδοῦ τέσσαρες, οἱ δ' ἔντοσθε δόμων πολέες τε καὶ ἐσθλοί, plural. δόμων statt des sing. An manchen Stellen ist es zweifelhaft, ob mit δόμοι die einzelnen Zimmer oder das ganze Haus gemeint sei, plural. statt des sing., z.B. Od. 8.57 βάν ῥ' ἴμεν Ἀλκινόοιο δαΐφρονος ἐς μέγα δῶμα. πλῆντο δ' ἄρ' αἴθουσαί τε καὶ ἕρκεα καὶ δόμοι ἀνδρῶν. Il. 24.673 heißt das Zelt des Achill δόμος, οἱ μὲν ἄρ' ἐν προδόμῳ δόμου αὐτόθι κοιμήσαντο, was Aristarch für eine Katachrese ansah, Scholl. Aristonic. Il. 24.572 καταχρηστικῶς τὴν κλισίαν δῶμα, οἶκον, δόμον εἶπεν. Il. 2.701 ist δόμος die Familie, das Hauswesen, τοῦ δὲ καϊ ἀμφιδρυφὴς ἄλοχος φυλάκῃ ἐλέλειπτο καὶ δόμος ἡμιτελής. Il. 12.301 bezeichnet πυκινὸς δόμος den Stall (ἔπαυλις) von μήλοις, s. Scholl. Aristonic.; Il. 12.169 heißt die Wohnung von Wespen oder Bienen κοῖλος δόμος. Von den Tempeln der Götter wird δόμος ebenfalls gebraucht, Il. 6.89 θύρας ἱεροῖο δόμοιο, Tempel der Athene in Troja, Od. 7.81 ἀπέβη Ἀθήνη, ἵκετο δ' ἐς μαραθῶνα καὶ εὐρυάγυιαν Ἀθήνην, δῦνε δ' Ἐρεχθῆος πυκινὸν δόμον. Auch von den eigentlichen Wohnungen der Götter, vom Hause des Zeus auf dem Olymp Il. 8.375 Διὸς δόμον, vom Hause des Hephästos Od. 8.268 ἐν Ἡφαίστοιο δόμοισιν. So Il. 3.322 δόμον Ἄιδος, Od. 10.175 εἰς Ἀίδαο δόμους u. Aehnl. = die Unterwelt, das Totenreich. – Folgende : δόμος Δίκας Aesch. Eum. 516 ; Ἀρτέμιδος Ar. Ran. 1283 ; Σταγιος Soph. O.C. 1560 ; δόμος Φερσεφόνας Pind. Ol. 14.20 ; – Zimmer, Theocr. 17.17 χρύσεος δόμος ἐν Διὸς οἴκῳ δέδμηται. – Vom Schlupfwinkel der Schlange Ael. H.A. 2.9 ; von einer Kleiderkiste Eur. Alc. 161. – Familie, Hauswesen, gew. im plur.; Tragg. oft, ὦ Παλλάς, ὦ σώσασα τοὺς ἐμοὺς δόμους Aesch. Eum. 750 ; τὸν σὸν ἄθλιον δόμον Soph. O.C. 371 ; νοσοῦντας δόμους Eur. I.T. 930. Auch = die Heimat, Aesch. Prom. 660 ; vgl. Soph. Phil. 496. – Alles Aufgebaute, Zusammengefügte, wie δόμοι πλίνθου, Reihen od. Lagen von Ziegeln, Her. 1.179 ; vgl. 2.127 ; DS. 1.64 ; Pol. 10.22.7. Nur in dieser Bdtg in Prosa üblich.

1. Lat. domus:
2. a house , (Homer), etc.: also part of a house, a room, chamber , (Odyssey by Homer):—; hence in plural for a house , (Homer): a wasps' or bees' nest , (Iliad by Homer)
5. κέδρινοι δόμοι a closet or chest of cedar, (Euripides)
6. the house , i. e. the household, family , [variant datesTragica Adespota:—;also one's father's house , (Aeschulus Tragicus)
7. a layer or course of stone or bricks in a building, διὰ τριήκοντα δόμων πλίνθου at every thirtieth layer of brick, (Herdotus Historicus) (ML)