α ou ος, ον, fourbe, rusé, trompeur, en parl. de choses (parole, machination, etc.) OD. 4, 455 ; 9, 282, etc. ; HÉS. Th. 160, 540 ; œil, regard, ESCHL. Pr. 570 ; lèvres, SPT. Prov. 26, 3 ; langue, ibid. 51, 4 ; δ. κύκλος, OD. 4, 792, cercle trompeur (que forment les chasseurs autour d’un lion) ; en parl. de personnes, PD. P. 2, 150 ; SOPH. Aj. 47, Ph. 608 ; d’Aphrodite, EUR. Hel. 242 ; d’Hermès, SOPH. Ph. 133 ; AR. Pl. 1157.

• Sup. -ώτατος, JOS. B.J. 4, 3, 13.

➳ Fém. -ος, EUR. Alc. 34, Tr. 530 ; SPT. Prov. 51, 4 ; etc.

Étym. δόλος.

α, ον (ος, ον E. Alc. 33, Tr. 530), LXX Ps. 51 (52).6, etc. (lyr.): — crafty, deceitful, treacherous, in Od. always of things, ἔπεα, τέχνη, 9.282, 4.455; ὁππότε… δόλιον περὶ κύκλον ἄγωσιν the treacherous circle, i.e. the net, 4.792; μῆνις A. Ag. 155 (lyr.); of persons, Pi. P. 2.82, etc. ; δόλιον ὄμμ’ ἔχων A. Pr. 569; epith. of Aphrodite, B. 16.116, E. Hel. 238 (lyr.); of Hermes, S. Ph. 133, Ar. Pl. 1157; in later Prose, Plb. 21.34.1; δ. χείλη LXX Pr. 26.23; ἀνελεύθερος καὶ δ. Phld. Ir. p. 60 W. Adv. -ίως Batr. 93, Epigr.Gr. 387.7 (Apamea), LXX Je. 9.4 (3), D.L. 9.35.

α, ον, att. auch 2 Endgn, δόλιος τέχνη Eur. Alc. 34, öfter ; listig, schlau ; Homer viermal, von Sachen : Od. 4.792 δόλιον κύκλον, das Jägernetz oder ein Kreis, den die Personen der Jäger bilden ; 4.455 δολίης τέχνης ; 4.529 δολίην τέχνην ; 9.282 δολίοις ἐπέεσσιν ; vgl. über den Akzent Herodian. Scholl. Il. 5.39 (der Eigenname Δολίος, das Adject. δόλιος); – Hes. Th. 160 ; ὄμμα Aesch. Prom. 569 ; πειθώ Ch. 715 ; Hermes, Ar. Plut. 1157 ; Soph. Phil. 133 ; Ὀδυσσεύς, ἀγυρτής, 604, O.R. 388 ; vgl. Aj. 47. Einzeln auch in Prosa, Xen. An. 1.4.7 ; Pol. 22.17 u. Sp., wie δολιώτατος ἁνήρ Jos.
• Adv., LXX, Jos.

δόλιος, -α, -ον
(< δόλος), [in LXX—chiefly in Pss, Pr, Sir—for etc. ;]
deceitful: 2Co.11:13.†
(AS)