GRC
δυσώνυμος
JSON
Bailly
δυσ·ώνυμος, ος, ον [ῠῠ]
1 au nom odieux, IL. 6, 255 ; 12, 116 ; OD. 19, 571 ; SOPH. O.C. 528, A.RH. 2, 258 ;
2 au nom de mauvais augure, SOPH. Aj. 914.
1 au nom odieux, IL. 6, 255 ; 12, 116 ; OD. 19, 571 ; SOPH. O.C. 528, A.RH. 2, 258 ;
2 au nom de mauvais augure, SOPH. Aj. 914.
Étym. δ. ὄνομα.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, bearing an ill name, hateful, υἷες Ἀχαιῶν Il. 6.255; ἠώς Od. 19.571; μοῖρα Il. 12.116; λέκτρα S. OC 528 (lyr.); φθόνος E. Fr. 403; κήρ A.R. 2.258; esp.
bearing a name of ill omen, such as Αἴας, S. Aj. 914 (lyr.); Comp., Ph. 1.680; — in S. Fr. 88.9 (lyr.) perh. δ. γλώσσῃ whose tongue earned him an ill name (of Thersites).
bearing a name of ill omen, such as Αἴας, S. Aj. 914 (lyr.); Comp., Ph. 1.680; — in S. Fr. 88.9 (lyr.) perh. δ. γλώσσῃ whose tongue earned him an ill name (of Thersites).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
(ὄνομα)
1) mit einem bösen Namen, = verhaßt, verabscheut. Homer dreimal, Il. 6.255 δυσώνυμοι υἷες Ἀχαιῶν, 12.116 μοῖρα δυσώνυμος, Od. 19.571 ἠὼς δυσώνυμος. Vgl. ἀνώνυμος, νώνυμος u. νώνυμνος, ὁμώνυμος, ἐπώνυμος. – Folgende : λέκτρα Soph. O.C. 532 ; κήρ Ap.Rh. 2.258 ; bei K.S. öfter = verflucht.
2) dessen Namen eine böse Vorbedeutung enthält, Soph. Aj. 897.
1) mit einem bösen Namen, = verhaßt, verabscheut. Homer dreimal, Il. 6.255 δυσώνυμοι υἷες Ἀχαιῶν, 12.116 μοῖρα δυσώνυμος, Od. 19.571 ἠὼς δυσώνυμος. Vgl. ἀνώνυμος, νώνυμος u. νώνυμνος, ὁμώνυμος, ἐπώνυμος. – Folgende : λέκτρα Soph. O.C. 532 ; κήρ Ap.Rh. 2.258 ; bei K.S. öfter = verflucht.
2) dessen Namen eine böse Vorbedeutung enthält, Soph. Aj. 897.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
