GRC
δυσμενέων
JSON
Bailly
part. prés. masc. de l’inus. *δυσμενέω, c. δυσμεναίνω, OD. 2, 72 (nom. -έων) ; 2, 73 ; 20, 314 (nom. pl. -έοντες) ; A.RH. 3, 352.
Étym. acc. pl. -έοντας.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
participial form, only masc., bearing ill-will, hostile, Od. 2.72; δυσμενέοντες ib. 73, 20.314.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
οντος, feindlich gesinnt, einzeln stehendes Partizip, verhält sich zu δυσμενής wie ὑπερμενέων zu ὑπερμενής. Homer dreimal : Od. 2.72 δυσμενέων, 2.73, 20.314 δυσμενέοντες. – Ap.Rh. 3.352.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
