1 tr. mouiller de rosée, humecter, POSIDON. (ATH. 692 d δροσίζουσι) ; au pass. AR. Ran. 1312 (part. prés. -ιζόμεναι) ; PLUT. M. 913 e (part. pf. δεδροσισμένος) ;
      2 intr. être en sueur, PHILSTR. Gymn. 49.

Étym. δρόσος.

bedew, besprinkle, in Med., Ar. Ra. 1312 (lyr.), prob. in E. Hyps. Fr. 9.4; — later in Act., Posidon. 20 J., Babr. 12.16; — Pass., Hp. Ulc. 12; δεδροσισμένον νέφος dewy, D.L. 7.152; metaph, ἡνίκ’ ἂν ὑπὸ τοῦ οἴνου δροσισθῇ ἡ ψυχή Epict. Gnom. 26. intr., form dew, Arist. Pr. 939b38; δροσίζων ἱδρώς Herod.Med. in Rh.Mus. 58.99; to be in a flaccid condition, of the body, Philostr. Gym. 48, cf. Archig. ap. Aët. 6.3.

betauen, befeuchten ; ῥανίσι χρόα δροσιζόμεναι Ar. Ran. 1312 ; μύροις στεφάνους Posidon. Ath. XV.692d ; Posidipp. 11 (V.134) u. Sp., wie Plut. qu.nat. 6 ; δεδροσισμένος p. DL. 7.152.