GRC
δολόμητις
JSON
Bailly
δολό·μητις, gén. -ιος, acc. -ιν (ὁ, ἡ) c. δολομήτης ; en parl. de pers. (Égisthe, OD. 1, 300 ; 3, 198, 250 ; 4, 525 ; Clytemnestre, OD. 11, 422) ; en parl. de choses, ESCHL. Pers. 93.
Étym. δόλος, μῆτις.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ι, crafty of counsel, wily, of persons, Od. 1.300; Ἀφροδίτα prob. in Simon. 43; ἀπάτα A. Pers. 93 (lyr.).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ιος, Listen ersinnend, listig, verschlagen, verschmitzt, heimtückisch. S. über den Akzent Herodian. Scholl. Il. 9.571 u. vgl. πολύμητις. Bei Homer δολόμητις sechsmal : Αἴγισθον δολόμητιν Versanfang Od. 1.300, 3.198, 308, Αἴγισθος δολόμητις Versanfang Od. 3.250, 4.525, Κλυταιμνήστρη δολόμητις Versende Od. 11.422. – Aesch. Pers. 93 δολόμητιν ἀπάταν ; Col. 81 δ. Κύπρις.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
