δι·ϊκνέομαι-οῦμαι (f. διΐξομαι, ao.2 διϊκόμην) :
      1 passer par, pénétrer à travers : διά τινος ποτί τι, T. LOCR. 101 a, pénétrer par une chose jusqu’à une autre ; εἴς τι, TH. C.P. 3, 6, 1, jusqu’à qqe ch. ; μέχρι τινός, PLUT. Dem. 20 ; D. CHR. 1, 389, parvenir jusqu’à qqn ; abs. PLUT. Nic. 27 ;
      2 parcourir par la parole, raconter, IL. 9, 61 ; 19, 186.

➳ Fut. διΐξομαι, IL. 9, 61 ; HH. Cer. 416. Ao.2, 2 sg. διΐκεο, IL. 19, 186 ; A.RH. 2, 411. Pl.q.pf. 3 sg. διῗκτο, PLUT. Dem. 20.

fut. -ίξομαι ; aor. -ικόμην : — go through, penetrate, ποτὶ τὰν ψυχάν δι’ ὤτων Ti.Locr. 101a; ἐφ’ ὅσον διϊκνεῖται τὸ ὕδωρ Thphr. CP 3.20.4; διῖκτο ἡ δόξα μέχρι βασιλέως Plu. Dem. 20, cf. D.Chr. 12.35; reach, with missiles, Th. 7.79; βραδέως τοῦ παραγγέλματος διϊκνουμένου Plu. Nic. 27. in speaking, go through, tell of, πάντα δ. Il. 9.61, 19.186, A.R. 2.411. of Time, intervene, διετοῦς χρόνου διϊκνουμένου Longus 1.4.

(ἱκνέομαι),
1) durchkommen, durchdringen, δι' ὤτων ποτὶ τὰν ψυχάν, vom Schalle, Tim.Locr. 101a ; εἰς u. πρός τι, Theophr.; auch πείρατ' ἀέθλων, d.i. bestehen, Ap.Rh. 2.411 ; absolut, διῖκτο ἡ δόξα μέχρι βασιλέως Plut. Dem. 20. Aber διϊκνοῦντο ῥᾷον οἱ ἄνωθεν, sie trafen besser, Thuc. 7.79.
2) in der Rede durchgehen, erzählen ; πάντα Il. 9.61, 19.186.

δι-ικνέομαι (Rec. διϊκ-), -οῦμαι,
[in LXX for בָּרַח hi., Exo.26:28 * ;]
to go through, penetrate: Heb.4:12.†
(AS)