att. διττός, ion. διξός, ή, όν :
A double :
   I au propre, BATR. 61 ; PLAT. Theæt. 198 d ; au plur. deux, PD. N. 8, 26 ; HDT. 2, 44 et 169 ; SOPH. Aj. 49, 57 ; O.C. 324 ; EUR. Andr. 909 ; au duel, δισσὼ στρατηγώ, ESCHL. Sept. 816, deux généraux ; adv., δισσά, LYC. 69, doublement ;
   II fig. :
      1 désuni, divisé (de sentiments, d’opinions, etc.) ESCHL. Ag. 122 ;
      2 à double sens, équivoque, SOPH. El. 645 ; LUC. Alex. 10, Philops. 15 ; τὸ διττόν, ARSTT. Pol. 2, 3, 3, ambiguïté ;
B l’un ou l’autre (au sens du lat. alteruter) SOPH. Tr. 101.

➳ Att. διττός, PLAT. ARSTT. ll. cc. Ion. διξός, HDT. ll. cc. — Le plur. διττοί se rencontre au sens de δύο, dans des inscript. att. depuis 300 av. J.C. (v. Meisterh. p. 164, 17, note), même avec des subst. impliquant l’idée du duel : ὀφθαλμοὶ διττοί, CIA. 2, 386, B, c-k, 8, 19, 64, 107 (270/262 av. J.C.) à côté de ὀφθαλμοὶ δύο, ibid. Z, 10.

Étym. δίς ou δίχα.

Att. διττός, Ion. διξός, ή, όν, (< δίς) twofold, double, Hdt. 2.44, 7.70, Pl. Tht. 198d, etc. Adv. διττῶς, opp. ἁπλῶς, doubly, in two ways, δ. [γνώριμα] Arist. EN 1095b2; δ. λέγεσθαι ib. 1096b13, al.
executed in duplicate, ἀποχή POxy. 1024.39 (ii AD), etc. pl., two, Pi. N. 1.44, Hdt. 5.40, 52, A. Pr. 957, S. Aj. 57, etc. ; with a dual, δισσοὶ προάγοντε μάλιστα Iamb. Comm. Math. 25. metaph, divided, disagreeing in mind, λήμασι δισσούς (λήμασιν ἴσους Dind.) A. Ag. 122 (lyr.).
doubtful, ambiguous, ὄνειροι S. El. 645; τὸ δ.
ambiguity, Arist. Pol. 1261b29. Adv. διττῶς Id. SE 180a15.

att. διττός, ion. διξός (δίς, δίχα), zwiefach, doppelt ; Hes., Plat. u. A. Bei Dichtern, bes. den Tragg., übh. = zwei ; στρατηγοί Aesch. Spt. 801 ; Soph. Phil. 264 ; χεῖρες Pind. N. 1.44 ; vgl. Xen. Symp. 8.9, Ages. 2.30. Bei Aesch. Ag. 121 δύο λήμασι δισσοί wird die Entzweiung, bei Soph. El. 645 φάσματα δισσῶν ὀνείρων, u. bei Luc. Alex. 10 χρησμοὶ δ. καὶ ἀμφίβολοι, das Doppelsinnige ausgedrückt.
• Adv., zum zweitenmale, Eur. Phoen. 1347 ; auf doppelte Weise, Sp.

1. two-fold, double , (Herdotus Historicus)
2. in plural two , (Herdotus Historicus) (ML)