ου (τὸ) [ῐκ]
      1 tribunal, endroit où l’on juge, HDT. 6, 72, 104 ; PLAT. Phædr. 273 b ; ANT. 143, 42 ; AND. 3, 27, etc. ;
      2 p. ext. le tribunal, càd. les juges eux-mêmes, AR. Vesp. 624 ; PLAT. Leg. 880 d ; DÉM. 585, 9.

Étym. δικάζω.

τό, court of justice, δ. συνάγειν Hdt. 6.85; συγκλῄειν Ar. Eq. 1317; ὑπὸ δ. ὑπαχθείς Hdt. 6.72, cf. 104; εἰς δ. ἄγεσθαι Pl. Phdr. 273b; ἀναβὰς ἐς τὸ δ. Antipho 6.21; παραδιδόναι τῷ δ. And. 1.17; ἐπὶ δ. ἐλθεῖν Is. 1.1; ἐπὶ τοῦ δ. Id. 5.29; πρὸ τῶν δικαστηρίων κληροῦσθαι Isoc. 7.54; in Egypt, office of the governor, PLips. 64.24 (iv AD).
the court, i.e.
the judges, Ar. V. 624, Pl. Lg. 880d, etc. ; ἐπειδὰν ἀναστῇ τὸ δ. D. 21.221.

τό, der Ort, wo Gericht gehalten wird, Gerichtshof, Gericht ; ὑπὸ δικαστήριον ὑπάγειν Her. 6.72, wie εἰς δ. ἄγειν, ἀναβαίνειν, ἐμπεσεῖν, Plat. Phaedr. 273b, Gorg. 486b, Rep. VIII.558b ; ἐπὶ δ. ἐλθεῖν Isae. 1.1 ; τὰ δ. συγκλείειν Ar. Eq. 1314 u. A. Auch wie bei uns, Gerichtshof, für »die Richter«, αὐτοὶ οἱ δικάζοντες Thom.Mag., Plat. Legg. IX.880c ἐὰν τὸ δ. τιμήσῃ τὴν δίκην ; vgl. Ar. Vesp. 624.

1. a court of justice , (Herdotus Historicus), etc.: —; ὑπὸ δ. ἄγειν, ὑπάγειν τινά (Herdotus Historicus); εἰς δ. ἄγειν (Plato Philosophus)
2. the court , i. e. the judges , (Aristophanes Comicus) (ML)