Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation
GRC

δικασπόλος

download
JSON

Bailly

δικασ·πόλος, ος, ον [ῐ] qui rend la justice, IL. 1, 238 ; OD. 11, 186 ; au fém. ORPH. H. 68, 11 ; au neutre, A.RH. 4, 1178.

Étym. δίκη, πολέω.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ὁ, (quel, cf. τελέω) one who gives law, judge, Il. 1.238, Phoen. 1.7; fem., Orph. H. 69.11; as Adj., δ. ἄνδρα Od. 11.186; σκῆπτρον δ. A.R. 4.1178; δ. χρόνος Maiist. 52.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

wer sich mit dem Recht u. den Prozessen beschäftigt, Rechtspfleger, Richter ; Homer zweimal, von Königen : Il. 1.238 νῦν αὖτέ μιν (σκῆπτρον) υἷες Ἀχαιῶν ἐν παλάμῃς φορέουσι δικασπόλοι, οἵ τε θέμιστας πρὸς Διὸς εἰρύαται ; Od. 11.186 δαῖτας ἐΐσας δαίνυται, ἃς ἐπέοικε δικασπόλον ἄνδρ' ἀλεγύνειν. – sp.D. Callim. Iov. 3 ; σκῆπτρον δ. Ap.Rh. 4.1178 ; Phoenix Coloph. Ath. XII.530e.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
Published by Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities
All page content is subject to the Creative Commons licence CC-BY 4.0 unless otherwise stated.
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
Imprint
memory