δι·εκπαίω, écarter en frappant ; d’où se frayer un chemin à travers : τινός, PHILSTR. 732 ; διά τινος, PAUS. 7, 16, 5, à travers qqe ch. ; τοὺς πολεμίους, APP. Civ. 5, 34, à travers l’ennemi ; abs. ARR. An. 4, 14, 7 ; 4, 15, 5 ; LUC. Tox. 61 ;

Moy. m. sign. DH. 11, 17 ; PLUT. Sert. 21 ; JOS. B.J. 7, 6, 4 ; POLYEN 4, 2, 14 ; JAMBL. V. Pyth. 488.

break or burst through, τῆς ἵππου J. BJ 5.2.2, cf. Philostr. Her. 19.4, Im. 2.23; διά τινος Paus. 7.16.5; c. acc., στοάν Diox. 3, cf. App. BC 5.34, etc. ; abs., Luc. Tox. 61; — Med., δ. τὰς πύλας D.H. 11.37; τοὺς πολεμίους Plu. Sert. 21; abs., J. BJ 7.6.4, Polyaen. 4.2.14; δ. ἔξω Iamb. VP 35.249.

(παίω), durch- u. hinausschlagen ; intr., sich durchschlagen, durchbrechen ; Arr. An. 4.14.7 ; Luc. Tox. 61 ; τοὺς πολεμίους App. B.C. 5.34 ; vgl. Dioxipp. Ath. III.100e.
Med. eben so ; τὰς πύλας, durch das Tor, Dion.Hal. 11.17 ; τοὺς πολεμίους, durch die Feinde, Plut. Sert. 21 ; vgl. Jacobs zu Philostr. 649f.