δι·είργω :
   I tr.
      1 séparer par un obstacle (clôture, bras de mer, etc.) acc. IL. 12, 424 ; PD. N. 6, 2 ; HDT. 1, 180 ; THC. 3, 107 ; POL. 5, 55, 7 ; au pass. être séparé par un obstacle, PLUT. Them. 13 ; POLYEN 2, 2, 4 ; avec le gén. διείργει τοῦ μὴ συγκεχύσθαι, ARSTT. H.A. 6, 3, 18, (une pellicule) en les séparant les empêche de se confondre ;
      2 p. suite, repousser, écarter, acc. PLAT. Leg. 880 b ;
   II intr. être une séparation entre, XÉN. An. 3, 1, 2.

➳ Épq. et ion. διέργω, d’où impf. 3 pl. διέεργον, IL. 12, 424.

Ep. and Ion. διέργω, Ep. also διεέργω : — keep asunder, separate, τοὺς διέεργον ἐπάλξιες Il. 12.424, cf. Hdt. 1.180, Pi. N. 6.2, Th. 3.107, E. Fr. 382.6, PTeb. 50.6 (ii BC); δ. τινὰ τοῦ μὴ συγκεχύσθαι Arist. HA 562a25; ποταμοὶ δ. [τινὰς] τῆς ὄκαδε ὁδοῦ X. An. 3.1.2; — Pass., πόρῳ διείργεται τῆς Ἀττικῆς ἡ νῆσος Plu. Them. 13; χώρα ἰσθμῷ δ. μὴ νῆσον εἶναι Polyaen. 2.2.4; c. inf., to be prevented from…, Porph. Abst. 2.47.
ward off, Pl. Criti. 115e; exclude, τινὰς παντὸς λόγου Philostr. VA 3.31.

ep. διέργω, trennen ; τοὺς διέεργον ἐπάλξιες Il. 12.424 ; rgl. Pind. N. 6.2 ; Her. 1.180 ; Thuc. 3.107 ; Pol. 5.55.7 u. A.; abhalten, verhindern, Plat. Legg. IX.880b ; – absolut, Xen. An. 3.1.2, dazwischen liegen u. dadurch trennen.