GRC
διδασκαλικός
JSON
Bailly
ή, όν [ῐκᾰ]
1 qui concerne l’enseignement, PLAT. Crat. 388 b ; λόγοι δ. XÉN. Mem. 1, 2, 21, les discours, càd. les enseignements des maîtres ; ἡ διδασκαλική (s.-e. τέχνη) PLAT. Soph. 231 b ; τὸ διδασκαλικόν, PLAT. Leg. 813 b, l’art d’enseigner ; τόπος δ. SCH.-IL. 7, 857, passage classique ;
2 capable d’enseigner, apte à instruire, PLAT. Gorg. 455 a, Crat. 388 c ; ARSTT. Metaph. 1 ; τὸ διδασκαλικόν, PLUT. M. 406 e, ce qui peut instruire.
1 qui concerne l’enseignement, PLAT. Crat. 388 b ; λόγοι δ. XÉN. Mem. 1, 2, 21, les discours, càd. les enseignements des maîtres ; ἡ διδασκαλική (s.-e. τέχνη) PLAT. Soph. 231 b ; τὸ διδασκαλικόν, PLAT. Leg. 813 b, l’art d’enseigner ; τόπος δ. SCH.-IL. 7, 857, passage classique ;
2 capable d’enseigner, apte à instruire, PLAT. Gorg. 455 a, Crat. 388 c ; ARSTT. Metaph. 1 ; τὸ διδασκαλικόν, PLUT. M. 406 e, ce qui peut instruire.
• Cp. -ώτερος, ARSTT. l. c.
Étym. διδάσκαλος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ή, όν, of or for teaching, τινός Philol. 11; ὄργανον Pl. Cra. 388b; λόγοι X. Mem. 1.2.21; πειθὼ δ. περί τι Pl. Grg. 453e, cf. 455a; ἡ διδασκαλική (sc. τέχνη) the faculty of giving instruction, Id. Sph. 231b; τὸ διδασκαλικόν Id. Lg. 813b; so, in disparagement, τὸ πρεσβυτικὸν καὶ δ.
the didactic manner of old age, of Isocrates, Hermog. Id. 2.11; Comp. -ώτερος Arist. Metaph. 982a13. Adv. -κῶς Pl. Cra. 388c, Plb. 6.3.5; Comp. -ώτερον Dioph. 1 p. 474T., Hermog. Inv. 1.1. διδασκαλική (sc. ὁμολογία, ἡ, contract of apprenticeship, POxy. 275.34 (i AD).
Gramm., τόπος δ., locus classicus, Sch. Il. 5.857.
the didactic manner of old age, of Isocrates, Hermog. Id. 2.11; Comp. -ώτερος Arist. Metaph. 982a13. Adv. -κῶς Pl. Cra. 388c, Plb. 6.3.5; Comp. -ώτερον Dioph. 1 p. 474T., Hermog. Inv. 1.1. διδασκαλική (sc. ὁμολογία, ἡ, contract of apprenticeship, POxy. 275.34 (i AD).
Gramm., τόπος δ., locus classicus, Sch. Il. 5.857.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
zum Lehren oder Unterrichten gehörig, geschickt, Plat. Gorg. 755a ; ἡ ἐν τοῖς λόγοις διδασκαλική, sc. τέχνη, Soph. 229e ; λόγοι Xen. Mem. 1.2.21 ; Arist. u. Folgde ; τόπος διδασκαλικός, locus classicus, Schol. Il. 5.857.
• Adv., Plat. Crat. 388c.
• Adv., Plat. Crat. 388c.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
