Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation
GRC

διαφράσσω

download
JSON

Bailly

δια·φράσσω, att. -φράττω, séparer par une cloison ou par une barrière, d’où intercepter, fortifier, DS. 17, 96 ; 20, 86 ; DIOSC. 2, 26 ; THÉM. 235 d ; HDN 3, 1, 8.

Étym. cf. διαφράγνυμι.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

Att. διαφράττω, = διαφράγνυμι, διαφάρξαντι τὰ μετακιόνια IG1². 373.251; δ. μεταστύλιον ib. 2.1054.63, cf. D.S. 17.96, Them. Or. 20.235d; — Pass., to be divided off, δ. ὑμέσι Dsc. 2.24; μήνιγξι Erasistr. ap. Gal. 5.603, cf. Hdn. 3.1.4; διαφραγείς obstructed, Ruf. Anat. 30; but ἔλλοβα διαπεφραγμένα with divisions, Thphr. HP 8.5.2.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

durch eine Scheidewand trennen, Medic.; übh. = verzäunen, versperren ; χωρίων πάντοθεν διαπεφραγμένων ἐρύμασι καὶ προτειχίσμασι Plut. Aem. 13 ; διεπέφρακτο, er war gedeckt, Demetr. 21, u. a.Sp., wie Hdn. 3.1.8.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
Published by Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities
All page content is subject to the Creative Commons licence CC-BY 4.0 unless otherwise stated.
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
Imprint
memory