ᾶς (ἡ) :
   I tr.
      1 destruction, perte, ruine, PLAT. Soph. 228 a, etc. ; τῆς πόλεως, THC. 8, 86, de l’État ; μορφῆς, ESCHL. Pr. 643, métamorphose, au plur. διαφθοραὶ Λαΐου, SOPH. O.R. 513, meurtre de Laïus ; ὀμμάτων διαφθοραί, SOPH. O.C. 552, perte de la vue ;
      2 action de corrompre : τῶν νέων, XÉN. Ap. 19 ; κριτῶν, ARSTT. Rhet. 1, 12, 8, les jeunes gens, des juges ;
   II intr. état de putréfaction (du fœtus) HPC. 202 d ; 591, 23 ;
   III pass. ce qui est détruit, d’où proie (pour les poissons) en parl. d’un cadavre, SOPH. Aj. 1297 (cf. ἁρπαγή) ; fig. joint à ὕϐρισμα et à ἐπίχαρμα, EUR. H.f. 459.

➳ Ion. διαφθορή, HPC. ll. cc.

Étym. διαφθείρω.

Ion. διαφθορή, ἡ, (< διαφθείρω) destruction, ruin, ἐπὶ φθορᾷ τῆς πόλεως Th. 8.86; ἀπέστειλε ἐπὶ διαφθορῇ Hdt. 4.164; μέχρι διαφθορᾶς Pl. Mx. 242d; pl., S. OT 573, etc.
destruction, blight, of things, ὀμμάτων διαφθοραί Id. OC 552; διαφθορὰ μορφῆς A. Pr. 643. in moral sense, corruption, seduction, νέων X. Ap. 19; κριτῶν Arist. Rh. 1372a34 (pl.).
miscarriage, abortion, Hp. Mul. 1.3, Coac. 505, Melanges Holleaux 265 (ii/i BC). stomachic disorder, Aret. CA 1.5. concrete, ἰχθύσιν δ.
a prey for fishes, of a corpse, S. Aj. 1297; πολεμίοις ὕβρισμα καὶ δ. E. HF 459.

ἡ,
1) die Vernichtung, der Untergang ; ἐφῆκεν ἰχθύσιν Soph. Aj. 1297 ; ὀμμάτων, Blendung, O.C. 552 ; Λαΐου, Ermordung, O.R. 573 ; δεργμάτων Eur. Phoen. 877 ; τῆς πόλεως Thuc. 8.86 ; μέχρι διαφθορᾶς πολεμεῖν Plat. Menex. 242d.
2) Verschlechterung, Verderbnis, τῆς μορφῆς Aesch. Prom. 643 ; Plat. Soph. 228a ; νέων, Verführung, Xen. Apol. 19 ; κριτῶν, Bestechung, Arist. rhet. 1.12 ; Pol. 5.60 ; Schändung, Hdn. 1.11.12.
3) Abortieren, Medic.

δια-φθορὰ, -ᾶς, ἡ
(< διαφθείρω), [in LXX chiefly for שָׁחַת, and cogn. forms ;]
__1. destruction.
__2. corruption (physical or moral): of the grave, Act.2:27 (LXX), Act.2:31 13:34-37.†
(AS)