δια·τρύγιος ὄρχος (ὁ) [ῠ] espace ensemencé entre deux rangées de vigne, ou vigne dont les fruits mûrissent à époques différentes, OD. 24, 342.

Étym. διά, τρύγη.

ον, (τρύγη), διατρύγιος δὲ ἕκαστος [ὄρχος] ἤην each row bore grapes in succession, Od. 24.342, cf. Eust. ad loc.

einmal bei Homer, Od. 24.342, ὄρχους δέ μοι ὧδ' ὀνόμηνας δώσειν πεντήκοντα, διατρύγιος δὲ ἕκαστος ἤην· ἔνθα δ' ἀνὰ σταφυλαὶ παντοῖαι ἔασιν, ὁππότε δὴ Διὸς ὧραι ἐπιβρίσειαν ὕπερθεν : man versteht unter ὄρχος διατρύγιος eine Reihe von Weinstöcken, zwischen denen Korn wächst, oder die zu verschiedener Zeit Trauben bringen, vgl. Od. 7.122 ff. S. Scholl. Od. 24.342 Eust. p. 1964.24, Apoll. Lex. Hom. p. 58.21 Hesych. EM. p. 271.26.