δια·τετραίνω, trouer, percer, HDT. 3, 12 (fut. ind. 2 sg. -τετρανέεις) ;

Moy. (ao. 3 sg. διετετρήνατο) m. sign. AR. Th. 18.

Étym. cf. διατιτραίνω, *διατιτράω et διατίτρημι.

fut. (Ion.) -τετρανέω Hdt. (v. infr.), or -τρήσω Apollod. Poliorc. 148.3; aor. -έτρησα Plu. 2.370b, App. Mith. 26; — Med., -τρήσαιο Gal. 4.708; — Pass., aor. part. -τρηθείς BGU 321.13; pf. part. -τετρηυένος Apollod. Poliorc. 152.2:
bore through, κεφαλάς Hdt. 3.12; ᾠόν Plu. l.c. ; — Med., aor., ὦτα διετετρήνατο Ar. Th. 18; — διατιτραίνω Thphr. CP 1.17.9 (Pass.); also (as if from διατίτρημι) part. διατιτράντες D.C. 69.12, impf. διετίτρη App. Pun. 122; — late pres. διατιτράω Suid. ; impf. διετίτρων App. Hisp. 77; διετίτρα Gal. 14.18.

durchbohren, durchlöchern ; Her. 2.11 ; διατετρανέεις 3.12. – Med., διετετρήνατο, Ar. Th. 18. – Vgl. διατιτράω.