δια·πολεμέω-ῶ :
      1 soutenir une guerre jusqu’au bout, d’où terminer une guerre, HDT. 7, 158 ; δ. πόλεμον, PLAT. Criti. 108 e, m. sign. ; au pass. διαπολεμήσεται πόλεμος, THC. 7, 14, la guerre se terminera ;
      2 poursuivre une guerre, THC. 6, 37 ; τινι, XÉN. An. 3, 3, 3 ; POL. 3, 2, 3 ; πρός τινα, DS. 14, 99, contre qqn ;
      3 passer qqe temps à la guerre, PLUT. Fab. 19.

➳ Fut. moy. au sens pass. THC. l. c.

carry a war through, Hdt. 7.158; δ. τὸν πόλεμον Pl. Criti. 108e; δ. τινί fight it out with one, X. An. 3.3.3, Plb. 3.2.3, Plu. Fab. 19; πρός τινα D.S. 14.99; — Pass., διαπεπολεμήσεται [ὁ πόλεμος] the war will be at an end, Th. 7.14, cf. 25, Jul. Or. 2.55c.
carry on the war, Th. 6.37.

1) den Krieg zu Ende bringen, auskämpfen, ἔστ' ἂν διαπολεμήσωμεν Her. 7.158 ; Thuc. 6.37 ; πάντα τὸν πόλεμον Plat. Critia. 108e ; Dion.Hal. 11.9 ; u. so pass., διαπολεμήσεται αὐτοῖς, für das fut. pass., v.l. διαπεπολεμήσεται, Thuc. 7.14, 25. Uebh. eine Zeit mit Kriegführen hinbringen, Plut. Fab. 19.
2) fortwährend mit Einem Krieg führen, τινί, Xen. An. 3.3.3 ; od. πρός τινα, Poll. 3.2 u. öfter, wie Sp.