δια·πέτομαι (v. les temps ci-dessous) :
      1 voler à travers, gén. EUR. Suppl. 860 ; acc. EUR. Med. 1 ; AR. Vesp. 1086 ; avec διά et le gén. AR. Av. 1217 ;
      2 voler ou se répandre de côté et d’autre, en parl. d’un bruit, HDN 2, 8 ;
      3 s’envoler, càd. se dissiper, s’évanouir, PLAT. Phæd. 70 a, 84 b, etc. ; en parl. du temps, EUR. H.f. 507.

➳ Prés. 2 sg. διαπέτει, AR. Av. 1217. Ao.2 act. διέπτην, EMPÉD. 65 Stein ; LUC. D. mer. 9, 4 ; opt. διαπταίην, LUC. Luct. 3. Ao.2 moy. 3 sg. διέπτατο, IL. 15, 83 ; OD. 1, 320 ; PLAT. Leg. 686 a ; AR. Vesp. 1086 (var. διέπτετο) ; inf. διαπτάσθαι, EUR. Med. 1.

(διΐπταμαι Hdn., v. infr.), aor. -επτάμην (v. infr.); aor. Act. -έπτην Luc. DMeretr. 9.4; pres. διαπέταται S. OT 1310 (lyr.) is f.l. for διαπωτᾶται : — fly through, διὰ δ’ ἔπτατο πικρὸς ὀϊστός Il. 5.99; ὁρᾷς τὸν ἁβρὸν οὗ βέλος διέπτατο E. Supp. 860; δ. διὰ τῆς πόλεως Ar. Av. 1217; c. acc., E. Med. 1, Ar. V. 1086.
fly away, vanish, διαπτομένη οἴχεσθαι Pl. Phd. 70a, 84b, etc. ; of Time, E. HF 507. of a report, fly in all directions, διϊπταμένη ἡ φήμη Hdn. 2.8.7.

(πέτομαι) durchfliegen, hinfliegen ; Homer : Od. 1.320 ἀπέβη Ἀθήνη, ὄρνις δ' ἃς ἀνοπαῖα διέπτατο ; Il. 15.83, 172 ἃς κραιπνῶς μεμαυῖα διέπτατο πότνια Ἥρη (ὠκέα Ἶρις); Il. 5.99 διὰ δ' ἔπτατο πικρὸς ὀϊστός. – Folgende : διαπέταται v.l. bei Soph. O.R. 1310 ; διέπτην, Luc. D.Mer. 9.4;
1) durchfliegen, διὰ τῆς πόλεως Ar. Av. 1217 ; vom Blitze, Eur. Suppl. 860. – Von einem Gerüchte, sich verbreiten, Hdn. 2.8.12.
2) hinschwinden, ταῦτα διέπτατο ταχύ Plat. Legg. III.685a ; vgl. Phaed. 70a.