δι·αντλέω-ῶ, épuiser complètement, d’où fig. δ. νοῦσον, PD. P. 4, 521 ; πόνους, EUR. Andr. 1217, supporter jusqu’au bout une maladie, des épreuves (cf. lat. exhaurire ou exantlare labores) ; γῆρας, DH. 6, 21, supporter la vieillesse ; πάθος, ARAT. 51, supporter une souffrance ; au pass. τῇ πόλει διηντλήθη ὁ πόλεμος, PLAT. Menex. 242 a, la cité soutint la guerre jusqu’au bout.

drain, exhaust; only metaph, drink to the dregs, endure to the end, νοῦσον Pi. P. 4.293; πόνους E. Andr. 1217 (lyr.); οἰκουρίας Id. HF 1373; βίου χρόνον Ph. 1.161; ὕθλους καὶ λήρους Luc. Pseudol. 25; abs., Heraclit. Incred. 21; — Pass., πόλεμος διηντλήθη Pl. Mx. 241e, cf. Lib. Or. 59.94.

ausschöpfen ; übertr., ganz aushalten, erdulden, νοῦσον, Pind. P. 4.293 ; πόνους, Eur. Andr. 1218 ; πάσῃ τῇ πόλει διηντλήθη ὁ πόλεμος Plat. Menex. 242a ; – Sp., z.B. πάθος, Plut. Arat. 51.