ή, όν :
      1 qui concerne l’intelligence, PLAT. Tim. 89 a ; p. opp. à ἠθικός, ARSTT. Nic. 1, 13, 20 ; An. post. 1, 1 ; PLUT. M. 1004 d ;
      2 ingénieux, ARSTT. Poet. 24.

ή, όν, of or for thinking, intellectual, ἡ δ. κίνησις Pl. Ti. 89a; ἀρετὴ δ., opp. ἠθική, Arist. EN 1103a14, etc. ; ἐπιστήμη δ. Id. Metaph. 1025b6; δ. μέρη, of a play, parts which display thought, Id. Po. 1460b4; δ. σύγκρισις Epicur. Nat. 14.20; δ. φαντασίαι mental images, Cic. Fam. 15.16.1; discursive, opp. νοερός, Dam. Pr. 415; Comp. -ώτερος ib. 219. Adv. -κῶς Arr. Epict. 1.14.7.

ή, όν, denkend, den Verstand betreffend ; κινήσεις Plat. Tim. 89a ; ἀρετή Arist. Eth. 2.1 ; Sp.; – gedankenreich, Arist. poet. 24.