δι·αμ·πάξ, adv. :
      1 de part en part : στέρνων δ. ESCHL. Pr. 65, de part en part à travers la poitrine ; abs. XÉN. Hell. 7, 4, 23 ; δ. ἄχρις, LUC. D. mort. 27, 4, m. sign. ;
      2 p. anal. en parl. d’un pays, en traversant complètement, d’un bout à l’autre, ESCHL. Suppl. 548.

Étym. p. *δι·ανα·πάξ, de διά, ἀνά, παγ- de πήγνυμι ; sur le ξ final, cf. ὀδάξ, γνύξ, etc.

(for διανα-πάξ), Adv.
right through, through and through, c. gen., στέρνων δ. A. Pr. 65, cf. Supp. 945, E. Ba. 994 (lyr.); δι’ αἴας Φρυγίας δ. A. Supp. 548 (lyr.); ἐτέτρωτο τὸν μηρὸν δ. X. HG 7.4.23; δ. ἄχρις Luc. DMort. 27.4; πόδες δ. προσεληλαμένοι πρὸς τοὔδαφος Plu. Crass. 25.

(VLL διαπαντός, διόλου, von πήγνυμι ?), durch und durch, ganz und gar ; δι' Αἴας ἰάπτει δ. Aesch. Suppl. 540 ; vgl. Prom. 65 ; λαιμῶν δ. ἴτω Eur. Bacch. 992. Oefter bei Sp., bes. διά τινος δ., z.B. Arr. An. 2.27.3 ; Luc. D.Mort. 27.4. Auch ἐτέτρωτο τὸν μηρὸν διαμπάξ, Xen. Hell. 7.4.23.