ῆς (ἡ) [ᾰγ]
   I échange, au plur. EUR. Suppl. 209 ;
   II changement de relations, d’où réconciliation, HDT. 1, 22 ; XÉN. Hell. 2, 2, 11 ; au plur. EUR. Ph. 375 ; δ. πρός τινα, ISOCR. 60 b ; DÉM. 18, 8, réconciliation avec qqn ; ἡ Δ. la Réconciliation ou la Paix personnifiée, AR. Ach. 989, Lys. 1114 ;
   III changement, d’où :
      1 succession : τῶν δυναστειῶν, DC. 47, 5, des dynasties ; t. de rhét. succession d’arguments, tendant à la même conclusion, QUINT. 9, 2, 103 ;
      2 différence, DH. Isocr. 11.

Étym. διαλλάσσω.

ἡ, (< διαλλάσσω) interchange, ὡς διαλλαγὰς ἔχοιμεν ἀλλήλοισιν ὧν πένοιτο γῆ E. Supp. 209.
change, δυναστειῶν, ἀρχόντων, D.C. 47.5, 48.53; ἀριθμοῦ A.D. Synt. 259.25; but esp.
change from enmity to friendship, reconciliation, Hdt. 1.22, Is. 7.44; Δ. personified, Ar. Ach. 989; in pl., E. Ph. 375, Ar. V. 472, etc. ; διαλλαγαὶ πρός τινα Isoc. 4.94, cf. D. 2.1.
difference, D.H. Isoc. 11.

ἡ, Veränderung, Tausch ; τῶν δυναστειῶν DC. 47.5, u. sonst Sp.; διαλλαγὰς ἔχειν τινί, Verkehr haben, Eur. Suppl. 221 ; gew. = Aussöhnung, Her. 1.22 ; Plat. Symp. 213d ; Xen. Hell. 2.2.11 ; sonst im plur., den auch Thom.Mag. vorzieht, Friedensschluß, Bündnis, εἰρήνης ὑπὸ διαλλαγῶν γενομένης Plat. Legg. I.628b ; Ar. Av. 1531 ; αἱ πρός τινα δ., Isocr. 4.94 ; Dem. 2.1, u. öfter ; vgl. 59.47.