ή, όν :
      1 qui concerne la discussion : ἡ διαλεκτική (s.-e. τέχνη) la dialectique, càd. l’art de discuter, particul. par voie de questions et de réponses, PLAT. Rsp. 534 e, etc. ; ARSTT. Metaph. 3, 2, 20, etc. ; τὸ διαλεκτικόν, PLAT. Soph. 253 e, la discussion par voie de dialogue ; postér. ἡ διαλεκτική, la discussion ou le calcul des probabilités, p. opp. à une démonstration positive, ARSTT. Rhet. 1, 1, 1 ; Top. 1, 1, 2, etc. ;
      2 propre à la discussion, habile à discuter par demandes et par réponses, PLAT. Rsp. 534 b.

• Cp. -ώτερος, PLAT. Men. 75 d.

Étym. διαλέγω.

ή, όν, conversational, χορός Demetr. Eloc. 167. δ. ὄργανα organs of articulate speech, opp. φωνητικά, Gal. 16.204.
skilled in dialectic, ὁ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι ἐπιστάμενος Pl. Cra. 390c; ἦ καὶ δ. καλεῖς τὸν λόγον ἑκάστου λαμβάνοντα τῆς οὐσίας; Id. R. 534b; dialectical, Arist. Metaph. 995b23; δ. συλλογισμός Id. Top. 100a22; πρὸς τοὺς δ., title of work by Metrodorus, D.L. 10.24, cf. Phld. Rh. 1.279 S., al. ἡ διαλεκτική (sc. τέχνη) dialectic, discussion by question and answer, invented by Zeno of Elea, Arist. Fr. 65; philosophical method, ὥσπερ θριγκὸς τοῖς μαθήμασιν ἡ δ. ἐπάνω κεῖται Pl. R. 534e; τὸ διαλεκτικόν Id. Sph. 253e; περὶ διαλεκτικῆς, title of work by Cleanthes, D.L. 7.174.
the logic of probabilities, ἡ δ. πειραστικὴ περὶ ὧν ἡ φιλοσοφία γνωριστική Arist. Metaph. 1004b25, cf. Rh. 1354a1. Adv. διαλεκτικῶς dialectically, Pl. Phlb. 17a, etc. ; for the sake of argument, opp. κατ’ ἀλήθειαν, Arist. Top. 105b31, cf. de An. 403a2; by argument on general principles, opp. scientifically, Phld. Rh. 2.134 S., Mus. p. 89 K. ; Comp. -ώτερον Pl. Men. 75d; more logically, Dam. Pr. 97.

ή, όν, zum Gespräch, bes. zum Disputieren gehörig, geschickt, dialektisch ; ῥήτορες δ., Plat. Crat. 398d ; nach 390c ὁ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι ἐπιστάμενος ; – Komparat., Polit. 287a ; superl., Xen. Mem. 4.5.12 ; – ἡ δ. ἐπιστήμη, τέχνη, Disputierkunst, Plat. Soph. 253d, Phaedr. 276e ; τὸ δ., dass, Soph. 253e.
• Adv., διαλεκτικῶς, Plat. Phil. 17a u. Sp.